Naryn

Naryn (język polski)

Naryn (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Kirgistanie i Uzbekistanie, po połączeniu z Kara-darią tworzy Syr-darię; zob. też Naryn (rzeka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Naryn	Naryny
dopełniacz	Narynu	Narynów
celownik	Narynowi	Narynom
biernik	Naryn	Naryny
narzędnik	Narynem	Narynami
miejscownik	Narynie	Narynach
wołacz	Narynie	Naryny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Narynu • nad Narynem • Naryn wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Narynu • pływać / płynąć Narynem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. naryński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Нарын
• czeski: (1.1) Naryn
• francuski: (1.1) Naryn
• litewski: (1.1) Narynas
• niemiecki: (1.1) Naryn
• rosyjski: (1.1) Нарын
• ukraiński: (1.1) Нарин
• włoski: (1.1) Naryn

źródła: