Przejdź do zawartości

Morze Bałtyckie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Morze Bałtyckie (język polski)

[edytuj]
Morze Bałtyckie (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈmɔʒɛ bawˈtɨt͡sʲcɛ], AS: [može bau̯tycʹḱe], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. śródlądowe morze położone na szelfie kontynentalnym w północnej Europie; zob. też Morze Bałtyckie w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikMorze BałtyckieMorza Bałtyckie
dopełniaczMorza BałtyckiegoMórz Bałtyckich
celownikMorzu BałtyckiemuMorzom Bałtyckim
biernikMorze BałtyckieMorza Bałtyckie
narzędnikMorzem BałtyckimMorzami Bałtyckimi
miejscownikMorzu BałtyckimMorzach Bałtyckich
wołaczMorze BałtyckieMorza Bałtyckie
przykłady:
(1.1) Czy byłaś kiedykolwiek nad Morzem Bałtyckim?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Bałtyk, st.pol. Bałytyk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) Morze Alandzkie • Morze Archipelagowe • Zatoka Botnicka • Zatoka Fińska • Zatoka Ryska • Zatoka Gdańska
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) hipotetyczne wersje[1]:
  • pochodzenie bałtyckie: prabałtycki „*balt,” por. litew. báltas, łot. balts (biały)
  • pochodzenie słowiańskie: prasł. „*bolto” (nizinna przestrzeń pokryta wodą stojącą, bagno, moczary; nazwa przeszła w polskie słowo „błoto”) → staropolski/średniopolski Bałytyk (od XV w.) → nowopolski „Morze Bałtyckie” (od XVIII w.)
  • pochodzenie łacińskie: pierwsza wzmianka piśmiennicza jest w języku łacińskim i pochodzi z XI wieku. łac. „balteus” (pas, przen. cieśnina)
  • pochodzenie germańskie: germ. bälte, belti (pas, przepaska)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Poradnia Językowa US
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Morze_Bałtyckie&oldid=8457660”