Kara-kum
Kara-kum (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. piaszczysta pustynia w Turkmenistanie, na Nizinie Turańskiej[1]; zob. też Kara-kum w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.[2],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kara-kum Kara-kum dopełniacz Kara-kum Kara-kum celownik Kara-kum Kara-kum biernik Kara-kum Kara-kum narzędnik Kara-kum Kara-kum miejscownik Kara-kum Kara-kum wołacz Kara-kum Kara-kum - albo
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kara-kum dopełniacz Kara-kumu[2] celownik Kara-kumowi biernik Kara-kum narzędnik Kara-kumem miejscownik Kara-kumie[2] wołacz Kara-kumie
- przykłady:
- (1.1) Kanały te nawadniają turkmeńską pustynię Kara-kum i południową część uzbeckiej pustyni Kyzył-kum[3].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pustynia
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Nizina Turańska
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Karakum n
- przym. karakumski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Karakum
- arabski: (1.1) صحراء قره قوم ż (ṣaḥrā qara qūm)
- azerski: (1.1) Qaraqum səhrası
- baskijski: (1.1) Karakum
- bułgarski: (1.1) Каракум m
- esperanto: (1.1) Karakumo
- francuski: (1.1) Karakoum m, Kara-Koum m
- gruziński: (1.1) ყარაყუმი (q'araq'umi)
- hindi: (1.1) काराकुम रेगिस्तान m (kārākuma rēgistāna)
- japoński: (1.1) カラクム砂漠 (karakumu sabaku)
- kannada: (1.1) ಕಾರಕಮ್ ಮರುಭೂಮಿ n (kārakam marubhūmi)
- kazachski: (1.1) Қарақұм
- koreański: (1.1) 카라쿰 사막 (k’arak’um samak)
- macedoński: (1.1) Каракум
- malajalam: (1.1) കാരകും മരുഭൂമി (kārakum marubhūmi)
- niemiecki: (1.1) Karakum ż
- ormiański: (1.1) Կարակումներ (K'arak'umner)
- perski: (1.1) بیابان قرهقوم (biyâbân qaraqūm)
- rosyjski: (1.1) Каракумы
- słowacki: (1.1) Karakum
- tamilski: (1.1) காராகும் பாலைவனம் (kārākum pālaivaṉam)
- turkmeński: (1.1) Garagum
- ukraiński: (1.1) Каракуми
- węgierski: (1.1) Kara-kum
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 491.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „Kara-kum” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Jerzy Grygolunas, Skarby znad Amu-Darii, s. 93
Kara-kum (język węgierski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: