Justyn

Justyn (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Justyn (imię) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Justyn	Justynowie
dopełniacz	Justyna	Justynów
celownik	Justynowi	Justynom
biernik	Justyna	Justynów
narzędnik	Justynem	Justynami
miejscownik	Justynie	Justynach
wołacz	Justynie	Justynowie

przykłady:

(1.1) Nikt nie powiedział Justynowi o przylocie Kingi.

(1.1) Dzisiaj składamy życzenia Justynom.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Justyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Justyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Justyn • święty / błogosławiony Justyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Justyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Justyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Justyn • dzień imienin / imieniny Justyna • na Justyna (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Justus mos/mrz, Justyna ż, Justynian m

przym. Justynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Iustinus < łac. iustus → sprawiedliwy

uwagi:

(1.1) żeńską formą imienia jest Justyna; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Justin
• białoruski: (1.1) Юстын m, Усцін m
• nowogrecki: (1.1) Ιουστίνος m
• rosyjski: (1.1) Юстин m
• włoski: (1.1) Giustino m

źródła: