Finne

Finne (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈfɪnə] lm IPA: [ˈfɪnən]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Fin

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) zool. wągier

(2.2) med. zaskórnik, wągier, wągr

(2.3) icht. płetwa grzbietowa (rekina lub wieloryba)

(2.4) techn. rąb (młotka)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Finne	die Finnen
dopełniacz	des Finnen	der Finnen
celownik	dem Finnen	den Finnen
biernik	den Finnen	die Finnen

(2.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Finne	die Finnen
dopełniacz	der Finne	der Finnen
celownik	der Finne	den Finnen
biernik	die Finne	die Finnen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Europäer, Einwohnerbezeichnung

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finnland n, Finlandisieren n, Finnisch n, Finnische n, Finnländer m, Finnländerin ż

forma żeńska Finnin ż

czas. finlandisieren

przym. finnisch, finländisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Finne • Finnländer • Finnlandschwede

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Kraje i narodowości

źródła: