Przejdź do zawartości

Fín

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: FinfinFinnfinnfínfínn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) Fin[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Fínsko n, fínčina ż
forma żeńska Fínka ż
przym. fínsky
przysł. fínsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 181.
  2. Hasło „Fín” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.