Dublin

Dublin (język polski)

wymowa:: ^?/i ‹Dablin›, IPA: [ˈdablʲĩn], AS: [dablʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.; lub; IPA: [ˈdublʲĩn], AS: [dublʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Irlandii; zob. też Dublin w Wikipedii

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Dublin
dopełniacz	Dublinu^[1]^[2] Dublina^[2]
celownik	Dublinowi
biernik	Dublin
narzędnik	Dublinem
miejscownik	Dublinie
wołacz	Dublinie

przykłady:

składnia:

kolokacje:: (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Dublinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Dublina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Dublina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Dublina • mieszkaniec / mieszkanka Dublina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Dublinie • pochodzić z Dublina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Dublina

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. dublińczyk mos, dublinka ż; przym. dubliński, poddubliński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) Dublin
arabski: (1.1) دبلن
baskijski: (1.1) Dublin
białoruski: (1.1) Дублін m
bułgarski: (1.1) Дъблин m
czeski: (1.1) Dublin m
francuski: (1.1) Dublin
irlandzki: (1.1) Baile Átha Cliath
islandzki: (1.1) Dyflinn
koreański: (1.1) 더블린
rosyjski: (1.1) Дублин m
słowacki: (1.1) Dublin m
szwedzki: (1.1) Dublin
ukraiński: (1.1) Дублін m
węgierski: (1.1) Dublin
włoski: (1.1) Dublino ż

źródła:

↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 18.
↑ ^2,0 ^2,1 Hasło „Dublin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dublin (język angielski)

wymowa:: IPA: /ˈdʌblən/, SAMPA: /"dVbl@n/; ^?/i ^?/i; wymowa amerykańska^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:: (1.1) be in Dublin → być w Dublinie • live in Dublin → żyć w Dublinie • work in Dublin → pracować w Dublinie • be born in Dublin → urodzić się w Dublinie • die in Dublin → umrzeć w Dublinie • settle in Dublin → osiedlić się w Dublinie • leave Dublin → wyjechać z Dublinu • move to Dublin → wprowadzić się do Dublinu • get to Dublin → dojechać do Dublinu • be a habitant / an inhabitant of Dublin → być mieszkańcem Dublinu • a road in Dublin → droga w Dublinie • a street in Dublin → ulica w Dublinie • a square in Dublin → plac w Dublinie • a house in Dublin → dom w Dublinie • a flat in Dublin → mieszkanie w Dublinie • a headquarters in Dublin → siedziba w Dublinie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) źródłosłów dla arab. دبلن

uwagi:

źródła:

Dublin (język baskijski)

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. dublindar; przym. dublindar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Dublin (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin^[1]

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Dublin
dopełniacz	Dublinu
celownik	Dublinu
biernik	Dublin
wołacz	Dubline
miejscownik	Dublině Dublinu
narzędnik	Dublinem

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. dublinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „Dublin” w: Internetová jazyková příručka.

Dublin (język francuski)

wymowa:: ^?/i ^?/i ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Dublinois m, Dublinoise ż; przym. dublinois

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Dublin (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Dublin (język niemiecki)

wymowa:: lp IPA: [ˈdʌblɪn]; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin (miasto)

(1.2) geogr. Dublin (hrabstwo)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das)^[1] Dublin
dopełniacz	(des) Dublin Dublins
celownik	(dem) Dublin
biernik	(das) Dublin

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Dubliner m, Dublinerin ż; przym. Dubliner

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych

Dublin (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin^[1]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Dublin
dopełniacz	Dublinu^[2]
celownik	Dublinu
biernik	Dublin
miejscownik	Dubline
narzędnik	Dublinom

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Dublinčan m, Dublinčanka ż; przym. dublinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 662.
↑ Hasło „Dublin” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

Dublin (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin

odmiana:: (1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: (1.1) zobacz też: stolice krajów Europy w języku szwedzkim

źródła:

Dublin (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Dublin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. dublini

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[1] Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 18.

[wso-2] 2,0 ^2,1 Hasło „Dublin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.

[3] Hasło „Dublin” w: Internetová jazyková příručka.

[4] Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych

[Ss-p-5] Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 662.

[6] Hasło „Dublin” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

[1]

[2]

[1]

[1]

[1]

[2]