Dąbrowica
Dąbrowica (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto rejonowe na Ukrainie w obwodzie rówieńskim[1][2]; zob. też Dąbrowica (miasto) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Dąbrowica Dąbrowice dopełniacz Dąbrowicy Dąbrowic celownik Dąbrowicy Dąbrowicom biernik Dąbrowicę Dąbrowice narzędnik Dąbrowicą Dąbrowicami miejscownik Dąbrowicy Dąbrowicach wołacz Dąbrowico Dąbrowice
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Dąbrowicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Dąbrowicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Dąbrowicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Dąbrowicy • mieszkaniec / mieszkanka Dąbrowicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Dąbrowicy • pochodzić z Dąbrowicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Dąbrowicy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dąbrowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Dubrovytsia
- niemiecki: (1.1) Dubrowyzja
- rosyjski: (1.1) Дубровица
- rumuński: (1.1) Dubrovîțea
- ukraiński: (1.1) Дубровиця ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 312.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Dąbrowica, powiat łucki” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.