Brzecław
Brzecław (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto nad rzeką Dyją w kraju południowomorawskim w Czechach; zob. też Brzecław w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Brzecław Brzecławie dopełniacz Brzecławia Brzecławi / Brzecławów celownik Brzecławiowi Brzecławiom biernik Brzecław Brzecławie narzędnik Brzecławiem Brzecławiami miejscownik Brzecławiu Brzecławiach wołacz Brzecławiu Brzecławie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brzecławiu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brzecławia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brzecławia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brzecławia • mieszkaniec / mieszkanka Brzecławia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brzecławiu • pochodzić z Brzecławia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brzecławia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. brzecławski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Břeclav
- niemiecki: (1.1) Lundenburg
- źródła: