Bachus

Bachus (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbaxus], AS: [baχus] ​

homofon: bachus

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. zob. Dionizos, Bakchos, Liber, Liber Pater

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bachus	Bachusowie / Bachusi
dopełniacz	Bachusa	Bachusów
celownik	Bachusowi	Bachusom
biernik	Bachusa	Bachusów
narzędnik	Bachusem	Bachusami
miejscownik	Bachusie	Bachusach
wołacz	Bachusie	Bachusowie / Bachusi
depr. M. i W. lm: (te) Bachusy

przykłady:

(1.1) Atrybutami Bachusa były: tyrs, kielich (kantaros), wino, wieniec z bluszczu lub winorośli, kiść winogron, delfin, kozioł, osioł, pantera, lampart, leopard, lew i róg obfitości.

(1.1) Dionizos, zwany też Bachusem, był identyfikowany w starożytnym Rzymie z italskim Liberem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bóg Bachus • atrybut / kult / orszak / święto ku czci / wyobrażenie Bachusa • czcić Bachusa • poświęcić Bachusowi • mit o Bachusie

synonimy:

(1.1) Bakchos, Dionizos, Liber, Liber Pater

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bóg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bachus mos/mzw, bachusy nmos, bachuski, bachusowanie n, bachusowość ż, Bachanalia nmos, bachanalia nmos, bachanalie nmos, bachantka ż, bachanalijka ż, Bakchos mos

czas. bachusować ndk.

przym. Bachusowy, bachusowy, bachancki, bachiczny

związki frazeologiczne:

od Bachusa pierwszy zaraz stopień do Wenery • wprzód nim Bachus biesiaduje, mądra Pallas peroruje • wygląda jak Bachus

etymologia:

(1.1) łac. Bacchus < gr. Βάκχος (Bakchos)

uwagi:

zob. też Bachus (ujednoznacznienie) w Wikipedii

(1.1) por. Bakchos • Dionizos • Liber • Liber Pater; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia rzymska

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bacchus
• esperanto: (1.1) Bakĥo
• interlingua: (1.1) Baccho
• łaciński: (1.1) Bacchus m
• niemiecki: (1.1) Bacchus m
• słowacki: (1.1) Bakchus m
• starogrecki: (1.1) Βάκχος m

źródła: