бой

бой (język białoruski)

transliteracja:

boj

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bój, bitwa, walka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бойка ż, баец m, бойня ż, байніца ż

czas. біцца ndk.

przym. баявы, байнічны

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *bojь

uwagi:

źródła:

бой (język bułgarski)

transliteracja:

boi

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. bój, bitwa, walka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. боец m, бойкост ż, бойница ż, бойник m

przym. боен, боеви

przysł. бойно, бойко

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бой (język czeczeński)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sieć, niewód

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бой (język rosyjski)

transliteracja:

boj

wymowa:

lp IPA: [boɪ̯], ​; lm IPA: [bɐˈi]

​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) wojsk. bój, bitwa, walka

(1.2) sport. walka

(1.3) tłuczenie (naczyń)

odmiana:

(1.1-3)

deklinacja II

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	бо́й	бои́
dopełniacz	бо́я	боёв
celownik	бо́ю	боя́м
biernik	бо́й	бои́
narzędnik	бо́ем	боя́ми
miejscownik	бо́е	боя́х
Ms. lp w wyr. przyim.: бою́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) битва, баталия, сражение

(1.2) схватка, матч, поединок

(1.3) раскалывание, разбитие

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: