Україна
Україна (język karpatorusiński)
[edytuj]
- transliteracja:
- Ukraїna
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Україна (język ukraiński)
[edytuj]- transliteracja:
- Ukraїna
- wymowa:
- Украї́на Украї́на Украї́на Украї́на zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik Украї́на dopełniacz Украї́ни celownik Украї́ні biernik Украї́ну narzędnik Украї́ною miejscownik на/в Украї́ні wołacz Украї́но
- przykłady:
- (1.1) Украї́на є респу́блікою.[3] → Ukraina jest republiką.
- (1.1) Держа́вною мо́вою в Украї́ні є украї́нська мо́ва.[4] → Językiem państwowym na Ukrainie jest ukraiński.
- (1.1) Україна межує з Румунією, Молдавією, Угорщиною, Словаччиною, Польщею, Білоруссю і Росією. → Ukraina graniczy z Rumunią, Mołdawią, Węgrami, Słowacją, Polską, Białorusią i Rosją.
- (1.1) Цей коро́ткий на́рис мину́лого середньові́чної По́льщі, як части́ни збі́рної істо́рії По́льщі, Білору́сі, Литви́ й Украї́ни, охо́плює ду́же важли́вий пері́од — ма́йже полови́ну тисячолі́тньої істо́рії, коли́ було́ закла́дено міцну́ осно́ву по́льського суспі́льства, держа́ви й культу́ри в ра́мках західноєвропе́йського, христия́нського цивілізаці́йного про́стору.[5] → Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) За́хідна Украї́на
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) держа́ва
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) За́хідна Украї́на
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. українець m, українка ż, україночка ż, українство n, українізація ż, українізм m, україніка ż, україністика ż, україніст m, україністка ż
- czas. українізувати, українізуватися
- przym. український, українізований
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Ukraiński - Kraje Europy
- źródła:
- ↑
Hasło „Україна” w: Słowniki Lingea, slowniki.lingea.pl.
- ↑ Hasło „Украї́на” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „Стаття 5” w: Розділ I. ЗАГАЛЬНІ ЗАСАДИ w: Верховна Рада України, Конституція України, uk.wikisource.org.
- ↑ Hasło „Стаття 10” w: Розділ I. ЗАГАЛЬНІ ЗАСАДИ w: Верховна Рада України, Конституція України, uk.wikisource.org.
- ↑ Вступ w: Jerzy Kłoczowski, Історія Польщі до кінця XV століття, tłum. Наталя Яковенко, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 2005, ISBN 83-85854-83-5, s. 11.