Тернопіль

Тернопіль (język ukraiński)

Терно́піль (1.1)

transliteracja:

Ternopìlʹ

wymowa:

Терно́піль zobacz zasady wymowy ukraińskiej

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. Tarnopol

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Терно́піль
dopełniacz	Терно́поля
celownik	Терно́полю, Терно́полеві
biernik	Терно́піль
narzędnik	Терно́полем
miejscownik	на/у Терно́полі, Терно́полю
wołacz	Терно́полю

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) бу́ти у Терно́полі → być w Tarnopolu • жи́ти у Терно́полі → żyć w Tarnopolu • працюва́ти у Терно́полі → pracować w Tarnopolu • народи́тися у Терно́полі → urodzić się w Tarnopolu • поме́рти у Терно́полі → umrzeć w Tarnopolu • осели́тися у Терно́полі → osiedlić się w Tarnopolu • ї́хати до Терно́поля → jechać do Tarnopola • переї́зд до Терно́поля → przeprowadzka do Tarnopola • приї́хати з Терно́поля → przyjechać z Tarnopola • бу́ти ро́дом з Терно́поля → pochodzić z Tarnopola • бу́ти жи́телем Терно́поля → być mieszkańcem Tarnopola • ста́ти жи́телькою Терно́поля → stać się mieszkanką Tarnopola • доро́га у Терно́полі → droga w Tarnopolu • ву́лиця у Терно́полі → ulica w Tarnopolu • пло́ща у Терно́полі → plac w Tarnopolu • кварти́ра у Терно́полі → mieszkanie w Tarnopolu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) мі́сто

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Тернопі́лля n

przym. тернопільський

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: