θεός

θεός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [θe.ˈos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bóg

odmiana:

(1.1) M17,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ο θεός	οι θεοί
dopełniacz	του θεού	των θεών
biernik	το θεό	τους θεούς
wołacz	θεέ	θεοί

przykłady:

(1.1) Η γλώσσα των θεών είναι η ελληνική γλώσσα. (Μάρκος Τύλλιος Κικέρων) → Językiem bogów jest język grecki. (Marek Tulliusz Cyceron)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) θεότητα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. θεότητα ż, θεοφάνεια ż, θεολογία, θεά ż

przym. θεϊκός

czas. θεοποιώ

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. θεός

uwagi:

źródła:

θεός (język starogrecki)

wymowa:

IPA: [tʰeós]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bóg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. θεά

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: