δύναμη

δύναμη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: ['ði.na.mi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) siła, moc, potęga

(1.2) pot. potęga, mocarstwo

(1.3) fiz. siła

(1.4) mat. potęga

(1.5) wojsk. siła, potencjał

odmiana:

(1) F33: lp D. δύναμης / δυνάμεως; lm δυνάμεις, D. δυνάμεων

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.4) ύψωση / υψώνω σε δύναμη → potęgowanie / potęgować

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. δυναμώνω, δύναμαι

przym. δυναμογόνος, δυναμικός, δυνατός, δυνητικός

rzecz. δυναμογράφος, δυναμικότητα, δυναμισμός, δύνη, δυναμική, δυναμικό, δυναμοκρατία

przysł. αδύνατον, δυναμικά, δυνατόν, δυνητικά

związki frazeologiczne:

εν δυνάμει → potencjalnie, możliwy, w zalążku

δυνάμει του νόμου → na mocy prawa

με τις δικές μου δυνάμεις → o własnych siłach

το κατά δύναμιν → wszystko, co w ludzkiej mocy

πάνω από τις δυνάμεις → ponad siły

κινητήρια δύναμη → siła napędowa

etymologia:

gr. δύναμις

uwagi:

źródła: