δίκη

δίκη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈðici]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) proces sądowy, sprawa, sąd

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. δικαστίνα ż, δίκαιο n, δικαστής m ż, δικηγόρος m ż

czas. δικηγορώ

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δίκη

uwagi:

źródła:

δίκη (język starogrecki)

transliteracja:

dikē

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zwyczaj

(1.2) (po Homerze) proces sądowy, sprawa, sąd

(1.3) (po Homerze) wyrok

(1.4) (po Homerze) kara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. δίκαιον

przym. δίκαιος

związki frazeologiczne:

ἔστι δίκης ὀφθαλμός ὃς τά πανθ' ὁρᾶ

etymologia:

uwagi:

źródła: