żółtozielony

żółtozielony (język polski)

żółtozielony (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) kolor zielony z żółtym odcieniem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	żółtozielony		żółtozielona	żółtozielone	żółtozieloni	żółtozielone
dopełniacz	żółtozielonego		żółtozielonej	żółtozielonego	żółtozielonych
celownik	żółtozielonemu		żółtozielonej	żółtozielonemu	żółtozielonym
biernik	żółtozielonego	żółtozielony	żółtozieloną	żółtozielone	żółtozielonych	żółtozielone
narzędnik	żółtozielonym		żółtozieloną	żółtozielonym	żółtozielonymi
miejscownik	żółtozielonym		żółtozielonej	żółtozielonym	żółtozielonych
wołacz	żółtozielony		żółtozielona	żółtozielone	żółtozieloni	żółtozielone
stopień wyższy bardziej żółtozielony przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej żółtozielony bardziej żółtozielona bardziej żółtozielone bardziej żółtozieloni bardziej żółtozielone dopełniacz bardziej żółtozielonego bardziej żółtozielonej bardziej żółtozielonego bardziej żółtozielonych celownik bardziej żółtozielonemu bardziej żółtozielonej bardziej żółtozielonemu bardziej żółtozielonym biernik bardziej żółtozielonego bardziej żółtozielony bardziej żółtozieloną bardziej żółtozielone bardziej żółtozielonych bardziej żółtozielone narzędnik bardziej żółtozielonym bardziej żółtozieloną bardziej żółtozielonym bardziej żółtozielonymi miejscownik bardziej żółtozielonym bardziej żółtozielonej bardziej żółtozielonym bardziej żółtozielonych wołacz bardziej żółtozielony bardziej żółtozielona bardziej żółtozielone bardziej żółtozieloni bardziej żółtozielone
stopień najwyższy najbardziej żółtozielony przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej żółtozielony najbardziej żółtozielona najbardziej żółtozielone najbardziej żółtozieloni najbardziej żółtozielone dopełniacz najbardziej żółtozielonego najbardziej żółtozielonej najbardziej żółtozielonego najbardziej żółtozielonych celownik najbardziej żółtozielonemu najbardziej żółtozielonej najbardziej żółtozielonemu najbardziej żółtozielonym biernik najbardziej żółtozielonego najbardziej żółtozielony najbardziej żółtozieloną najbardziej żółtozielone najbardziej żółtozielonych najbardziej żółtozielone narzędnik najbardziej żółtozielonym najbardziej żółtozieloną najbardziej żółtozielonym najbardziej żółtozielonymi miejscownik najbardziej żółtozielonym najbardziej żółtozielonej najbardziej żółtozielonym najbardziej żółtozielonych wołacz najbardziej żółtozielony najbardziej żółtozielona najbardziej żółtozielone najbardziej żółtozieloni najbardziej żółtozielone

przykłady:

(1.1) Zmieniła ciuchy z Armii Zbawienia na ubranie we wszystkich kolorach pasteli: żółtozielone dżinsy, różowy tshirt, wrzosowy, kaszmirowy sweter i żółtozielony płaszczyk.

(1.1) Jego twarz kilkakrotnie zmieniła kolor, a jego świńskie, żółtozielone oczka zaczęły błyszczeć chciwością.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kolor żółtozielony • barwa żółtozielona • pigmentacja żółtozielona • mieć / przybierać / przybrać kolor żółtozielony (barwę żółtozieloną) • zmienić / zmieniać kolor na żółtozielony • odznaczać się kolorem żółtozielonym (barwą żółtozieloną) • pomalować / przemalowywać / przemalować / barwić / zabarwiać / zabarwić na (kolor) żółtozielony (na żółtozielono) • żółtozielona farba • żółtozielony lakier / barwnik / pigment / odcień • żółtozielone światło • jasnobrzuch żółtozielony • kędzierzawka żółtozielona • szlarnik żółtozielony

synonimy:

antonimy:

(1.1) fioletowoczerwony

hiperonimy:

(1.1) zielony

hiponimy:

(1.1) oliwkowy, seledynowy, sraczkowaty

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. żółto-zielony, zielono-żółty, zielonożółty

przysł. żółtozielono, żółto-zielono, zielono-żółto, zielonożółto

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. żółty zielony

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) жоўта-зялёны
• bułgarski: (1.1) жълтозелен
• francuski: (1.1) merdoie, caca d’oie, vert caca d’oie
• niemiecki: (1.1) gelbgrün
• rosyjski: (1.1) жёлто-зелёный
• słowacki: (1.1) žltozelený
• starogrecki: (1.1) χλωρός

źródła: