Przejdź do zawartości

łechtaczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łechtaczka (język polski)

[edytuj]
łechtaczka (1.2)
wymowa:
IPA[wɛxˈtat͡ʃka], AS[u̯eχtačka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. nieparzysty, zewnętrzny narząd płciowy samic ssaków; zob. też łechtaczka w Wikipedii
(1.2) środ. inform. grub. trackpoint[1]; zob. też TrackPoint w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. łechtaczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
(1.2) por. miziacz • gładzik
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „mizianie w windzie” w: Bartek Chaciński, Wyczesany słownik najmłodszej polszczyzny, Znak, Kraków 2005, ISBN 83-240-0544-7, s. 103.