łasica

łasica (język polski)

łasica (1.1)

wymowa:

IPA: [waˈɕit͡sa], AS: [u̯aśica], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. niewielkie drapieżne zwierzę futerkowe; zob. też łasica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łasica	łasice
dopełniacz	łasicy	łasic
celownik	łasicy	łasicom
biernik	łasicę	łasice
narzędnik	łasicą	łasicami
miejscownik	łasicy	łasicach
wołacz	łasico	łasice

przykłady:

(1.1) Łasice żyją w chłodnym klimacie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łaska

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łasicowate nmos, łaszenie n, połaszenie n

zdrobn. łasiczka ż

czas. łasić się, łasić ndk., połasić dk.

przym. łasiczy, łasicowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *lasica < prasł. *lasъ

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) weasel
• baskijski: (1.1) erbinude, ogigazta
• duński: (1.1) væsel w
• francuski: (1.1) belette ż
• hiszpański: (1.1) comadreja ż
• jidysz: (1.1) וויזעלע n (wizele)
• łaciński: (1.1) mustela ż
• niemiecki: (1.1) Wiesel n
• nowogrecki: (1.1) νυφίτσα ż
• szwedzki: (1.1) vessla w
• ukraiński: (1.1) ласка ż
• wilamowski: (1.1) gyfattela n
• włoski: (1.1) donnola ż

źródła: