łakocie

łakocie (język polski)

łakocie (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) słodycze, słodkości

(1.2) daw. w liczbie pojedynczej przysmak, specjał

(1.3) przen. rzeczy wartościowe, dające satysfakcję, szczęście, przede wszystkim w sensie duchowym

odmiana:

(1.1-3) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	łakocie
dopełniacz	łakoci
celownik	łakociom
biernik	łakocie
narzędnik	łakociami
miejscownik	łakociach
wołacz	łakocie

przykłady:

(1.1) Ickowi smakują szabatowe łakocie.

(1.3) Czytanie jej poezji zapewnia nam zaspokojenie zapotrzebowania na duchowe łakocie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) candy
• białoruski: (1.1) ласункі lm, прысмакі lm
• rosyjski: (1.1) сладость ż
• wilamowski: (1.1) papinkja lm
• włoski: (1.1) dolciumi lm

źródła: