łączka

łączka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈwɔ̃n͇t͡ʃka], AS: [u̯õṇčka], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. łąka; mała łąka

(1.2) uczn. iron. włosy pod pachami

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łączka	łączki
dopełniacz	łączki	łączek
celownik	łączce	łączkom
biernik	łączkę	łączki
narzędnik	łączką	łączkami
miejscownik	łączce	łączkach
wołacz	łączko	łączki

przykłady:

(1.1) Pani zabija pana; zabiwszy grzebie w gaju, na łączce przy ruczaju. (Adam Mickiewicz)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łąka ż, łąkarz m

związki frazeologiczne:

ośla łączka

etymologia:

od łąka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: łąka

• hiszpański: (1.1) pradejón m
• łaciński: (1.1) praticulum n
• rosyjski: (1.1) лужок m, лужайка ż
• słowacki: (1.1) lúčka ż, lúčinka ż

źródła: