ćwik
Wygląd
ćwik (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [t͡ɕfʲik], AS: [ćfʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• post. utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) daw. wyga, osoba przebiegła, z doświadczeniem, szczwana
- (1.2) harc. jeden ze stopni harcerskich; zob. też ćwik (stopień harcerski) w Wikipedii
- (1.3) daw. karc. hazardowa gra w karty[1]
- (1.4) daw. rozdający karty w ćwiku (1.3)
- (1.5) przest. ktoś niepłodny, nierozwinięty płciowo[2]
- (1.6) gw. (Śląsk Cieszyński) mąż bijący żonę[3]
- przykłady:
- (1.1) Już po tym jednym ruchu i po tonie mowy poznałam, że to recydywista, stary, szczwany ćwik[4].
- (1.3) […] chyba zagram w ćwika na orzechy […][5]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.5) kastrat
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- zdrów jak ćwik • czerwony jak ćwik • dostała ćwika za nieboszczyka
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Gry karciane w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 46.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „ćwik II” w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 49.
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ M. Konopnicka: Onufer
- ↑ W. S. Reymont: Rok 1794
- ↑ Hasło „ćwik I” w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 49.