kom Stároſtowym nie czynili przeſzkody / iázów y uchodow do Staroſtw zdawná należących zániecháli; Na ktore woyſko żołdu dorocznego na święto / Swiętego Illá Ruſkiego[1] / złotych ſześćdzieśiąt tyśięcy Polſkich / ktore w Kiiowie mieście od J. K. M. odbierać będą. A Stárſzym przychyláiąc ich do ſłużby J. K. M. y Rzeczypoſpolitey / żeby tym pilniey urzędow / y powinnośći ſwoiey przeſtrzegáli. Jurgielty takie náznáczamy. Stárſzemu nádewſzytkim woyſkiem Jurgieltu dorocznego ſześć ſet złotych. Obozowemu złotych ſto. A Száwułom dwiemá po złotych pultoráſta / Piſárzowi złotych ſto. Pułkownikom ſześćiom po złotych pięćdzieſiąt / Setnikom ſześćiomdzieśiąt po złotych piećdzieſiąt / á Sędziemu woyſkowemu złotych ſto. Z tey liczby złotych ſeśćiu tyśięcy po tyśiącu / ábo iáko wiele J. M. P. Hetman zá wiadomośćią od Stárſzego ich / według czáſu y okázyey będzie rozumiał potrzeby ná Niźie Zaporochámi mieſzkáć / y powinnośći zwykłe w dawániu wiadomośći o nieprzyiaćielu / bronieniu iemu przepraw / y zátrzymániu mieyſcá támte oddawać Rzeczypoſpolitey będą powinni. Oſtátek ich záś za włośćiami ſtołać / zá oznáymieniem Hetmáná Koronnego do woyſká Kwárciánego / abo gdzie potrzeba ukaże R. P. przeſtrzegaiąc w ciągnieniu wſzelákiego uciążenia ludzkiego / będą zawſze przybywali. Jeśliby ſię też ſamemu ſtárſzeo tráfiło odyść ná Záporoże. Tedy tu ná włośći zoſtáwić ma czło- wieká ná
- ↑ Illá Ruſki — Ilja Muromiec, kanonizowany kościoła prawosławnego