Wacław Potocki

Wacław Potocki

Wacław Potocki (1621–1696) – podczaszy krakowski, polski poeta, epik, satyryk i moralista epoki baroku.

• Bierz na się twardy kirys, stoi przed namiotem
  Bucefał, uleczy cię Mars krwią albo potem.
  • Źródło: Transakcja wojny chocimskiej, w: Dzieła, oprac. Leszek Kukulski, Warszawa 1987.
  • Zobacz też: wojna

• Bo jak pióro białe u czarnego kruka, tak w pysznym a bogatym rzadka rzecz – nauka.
  • Zobacz też: nauka

• Choć więcej nie zostało, tylko jedna krowa,
  Niech dzieci głodem pomrą – na kościół połowa.
  • Źródło: Moralia i inne utwory z lat 1688–1696, oprac. Leszek Kukulski, PIW, Warszawa 1987.
  • Zobacz też: antyklerykalizm, rabacja galicyjska

• Cnota wiarę, a wiara dobrą cnotę rodzi.

• Daj, Boże, zdrowie!

• Dobre drzewo dobrym się owocem okrywa, dobry człek z dobrych czynów poznawany bywa.
  • Zobacz też: drzewo

• Dobra odwaga, ale żeby była mądra.
  • Zobacz też: odwaga

• Dobrowolność, pochlebstwo, że nie nazwę gorzej,
  Przyjaciół pospolicie rodzi, prawda — morzy.
  • Źródło: Mała księga cytatów, red. Halina Lipiec, STON I, Radom 1994, ISBN 8390113228, s. 139.

• Grzeczna dama, powiadasz, ale w słówku zdrada,
  Nie każdy gładysz gładki, nie każda, co ma, da.
  • Opis: użycie anagramu jako środka stylistycznego (dama – ma, da).
  • Źródło: Dama

• Gwałtem nas chce natura wszędy zrównać, a my
  gwałtem się między sobą różnić napieramy.
  • Źródło: Mała księga cytatów, red. Halina Lipiec, op. cit., s. 102.

• Jeślić w czymkolwiek sąsiad uboższy dokuczy,
  Przebacz mu, ale jeśli możniejszy niźli ty,
  Sobie przebacz; kto się mści, dwakroć bywa bity.
  • Źródło: Mała księga cytatów, red. Halina Lipiec, op. cit., s. 30.

• Każdy rzeczy potrzebne do zbawienia pojmie, nie trzeba mu tłumacza, nie trzeba rękojmie.

• Każdy swego szczęścia jest kowalem.
  • Zobacz też: szczęście, kowal

• Kmieci za niewolników kłaść pod dobrym panem
  Trudno, sąsiadami są, chyba pod tyranem (…)
  Czemuż się katolicy dziś na to odważą:
  swoją handlować bracią, pogańską przedażą
  z bydłem wraz inwentując katolików kmieci.
  • Źródło: Wiele niewolników, tyle nieprzyjaciół [w:] Dzieła, t. 3: Moralia i inne utwory z lat 1688 – 1696, oprac. L. Kukulski, Warszawa 1987, s. 144.
  • Zobacz też: chłopi w Polsce, niewolnik

• Kto jest z natury do czapki stworzony, niechaj swą głową nie sięga korony.

• Miłość rodzi miłość.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Zobacz też: miłość

• Nierządem Polska stoi.
  • Opis: tytuł wiersza ze zbioru Ogród, ale nie plewiony… (1672–1694), o czasach wolnej elekcji i liberum veto.
  • Zobacz też: Polska

• Rozum mistrzem wszechrzeczy, czas mistrzem rozumu.

• Równo się król poczyna, równo z kmieciem rodzi,
  Tak sie boi, tak smuci, tak stęka, tak schodzi.
  • Źródło: Natura wszytkim jednaka

• Szczęśliwy człek, co go cudze szkody uczą rozumu.

• W afekcie większa moc niż we wstydzie.

• W Węgrzech się wino rodzi, a w Polszcze umiera.