Przejdź do zawartości

Zygmuntów (Lututów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmuntów
część miasta
Ilustracja
Zygmuntów: droga Owieczki-Niemojew
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieruszowski

Gmina

Lututów

Miasto

Lututów

SIMC

0706562

Populacja 
• liczba ludności


100

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-360[1]

Tablice rejestracyjne

EWE

Położenie na mapie gminy Lututów
Mapa konturowa gminy Lututów, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Zygmuntów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zygmuntów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zygmuntów”
Położenie na mapie powiatu wieruszowskiego
Mapa konturowa powiatu wieruszowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zygmuntów”
Ziemia51°23′39″N 18°28′08″E/51,394167 18,468889

Zygmuntów – część miasta Lututów w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Lututów[2][3]. Zygmuntów leży w historycznej ziemi sieradzkiej[4]. Do lat 50. XX w. znajdował się w gminie Klonowa.

Do 2007 r. Zygmuntów wchodził w skład sołectwa Niemojew, obecnie Lututów-Jeżopole.

W latach 1975–1998 Zygmuntów należał administracyjnie do województwa sieradzkiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 685 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. 5: Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku, cz. 2: Komentarz, indeksy, red. Stanisław Trawkowski, Wydawnictwo Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1998, ISBN 83-86301-75-9, s. 137.