Przejdź do zawartości

Zwierzęta ureoteliczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zwierzęta ureoteliczne (łac. urea – mocznik[1]) – zwierzęta, które w wyniku procesów metabolicznych wydalają większość azotu w postaci mocznika. Katabolizm białek i aminokwasów prowadzi u tej grupy zwierząt do powstania amoniaku, który w cyklu mocznikowym (zachodzącym w hepatocytach) przekształcany jest w mocznik. Innym źródłem mocznika jest katabolizm puryn[2][3].

W ten sposób azot wydalają ryby chrzęstnoszkieletowe (u których wytwarzanie mocznika jest częścią osmoregulacji), płazy (tylko dorosłe) oraz ssaki[3][4] (w tym człowiek), a także niektóre lądowe skąposzczety[4][5] (np. dżdżownica), których charakterystyczne komórki chloragogenowe syntetyzują mocznik[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Tadeusz Kąkol: Biologia: Kompendium. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. 364. ISBN 978-83-247-0288-6.
  2. Biologia: Jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 356. ISBN 978-83-7446-134-4.
  3. a b ureoteliczne zwierzęta. [w:] Słownik terminów biologicznych PWN [on-line]. [dostęp 2017-05-04].
  4. a b Tablice biologiczne. Witold Mizerski (red.). Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2004, s. 150. ISBN 83-7350-059-6.
  5. Aleksander Rajski: Zoologia, Tom 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 117. ISBN 83-01-07946-0.
  6. Jolanta Hempel-Zawitkowska: Zoologia dla uczelni rolniczych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-1507-1.