Przejdź do zawartości

Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

ul. Foksal 16, 00-372 Warszawa

Data założenia

1919

Rodzaj stowarzyszenia

kombatanckie

Zasięg

Rzeczpospolita Polska

Prezes

Elżbieta Kazubska

Nr KRS

0000108577

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej”
Ziemia52°14′03″N 21°01′15″E/52,234056 21,020694
Strona internetowa
Odznaka ZIW RP z roku 1919

Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiejstowarzyszenie kombatanckie posiadające osobowość prawną.

Związek jest kontynuatorem tradycji założonego w 1919 roku Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej. Jego dewizą jest: Bóg, Honor i Ojczyzna[1]. Jest najstarszą polską organizacją kombatancką, a także jednym z trzech najdłużej istniejących ogólnokrajowych stowarzyszeń społecznych. Równocześnie należy do pięciu najstarszych na świecie organizacji grupujących weteranów wojen[2].

Członkiem związku może zostać każdy posiadający status inwalidy wojennego i wojskowego[a], a także osoby represjonowane, ustawowo korzystające z uprawnień inwalidów wojennych oraz rencistów wojskowych[b].

Geneza związku

[edytuj | edytuj kod]

Problemem inwalidów wojennych w Polsce władze państwowe zajmowały się od zarania odzyskania niepodległości. Zaczęto też samorzutnie organizować się w samopomocowy ruch związkowy.

Na obszarze zaboru pruskiego pierwsze otwarte, zorganizowane wystąpienie inwalidów wojennych miało miejsce 2 grudnia 1918 roku, na wiecu w Poznaniu. Pierwszy regionalny zjazd organizacji inwalidów wojennych odbył się 7 grudnia 1918 roku[3].

W zaborze austriackim w Krakowie już od 1917 roku istniał Związek Inwalidów Wojennych[3].

Na terenie byłej Kongresówki działał Centralny Związek Inwalidów Wojennych w Warszawie[3]. W dniach 12–17 kwietnia 1919 roku odbył się w Warszawie wspólny zjazd delegatów wyłonionych w:

  • Związku Inwalidów Wojennych RP z Wielkopolski,
  • Centralnym Związku Inwalidów Wojennych RP z siedzibą w Warszawie,
  • Związku Inwalidów Wojennych z siedzibą w Krakowie, działającym na terenie zaboru austriackiego,
  • z innych, mniejszych ugrupowań.

Na zjeździe jednogłośnie postanowiono powołać jeden wspólny Związek Inwalidów Wojennych RP z siedzibą w Warszawie[3].

Cele związku

[edytuj | edytuj kod]
  • Obrona nabytych uprawnień inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin,
  • reprezentowanie interesów inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków Związku wobec władz państwowych, samorządowych, administracji rządowej, organizacji społecznych itp.,
  • popularyzowanie w społeczeństwie szczególnej rangi inwalidztwa wojennego i wojskowego powstałego w służbie Ojczyzny,
  • działanie w celu zapewnienia członkom Związku społecznie uzasadnianych, zdrowych i godziwych warunków życia i egzystencji,
  • usprawnianie różnych form opieki socjalnej i społecznej oraz rehabilitacji inwalidów.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaka Honorowa Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej

[edytuj | edytuj kod]
Odznaka Honorowa Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej
Baretka
Baretka

Odznaka nadawana w dwóch stopniach: Krzyż Kawalerski i Komandoria[4][5].

Odznaczenie otrzymali m.in.:

Krzyż 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP

[edytuj | edytuj kod]
Krzyż 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP
Baretka
Baretka
Ustanowiono

2014

Odznaczenie nadawane od 2014 przez Prezydium Zarządu Głównego ZIW RP w uznaniu szczególnych zasług dla Związku i jego członków.

Odznaczeni zostali m.in.:

  1. Z niezawodowej służby.
  2. Z zawodowej służby.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Statut §1 pkt 3.
  2. Maria Czech-Sobczak: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. s. 24.
  3. a b c d Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 15.
  4. Ordery i Odznaczenia nadawane w III Rzeczpospolitej Polskiej (od 1990 r.). asnieg.klub.chip.pl. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-15)].
  5. Tablica 119a: Odznaki weteranów. asnieg.klub.chip.pl. [dostęp 2016-03-28].
  6. W nieustannej trosce o polską diasporę. Studia historyczne i politologiczne. Gorzów Wielkopolski: Stow. Nauk. „Polska w Świecie”, 2012, s. 128.
  7. Odznaka Honorowa "Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej". stanislawgawlowski.pl. [dostęp 2016-03-28].
  8. Ostatnie pożegnanie śp. płk. Jerzego Woźniaka – Wrocław, 20 kwietnia 2012. ipn.gov.pl. [dostęp 2016-03-28].
  9. Złoty Krzyż Związku Inwalidów Wojennych RP dla Burmistrza Miasta. sokolowpodl24.pl. [dostęp 2016-03-28].
  10. Uroczystość w 95 rocznicę powstania Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej. opole.uw.gov.pl, 2014-04-10. [dostęp 2014-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)].
  11. Związek Inwalidów Wojennych RP – wyróżnienia za zasługi. slupsk.eu. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  12. Związek Inwalidów Wojennych RP wręczył odznaczenia. czestochowa.naszemiasto.pl. [dostęp 2016-03-28].
  13. 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP. wrotatczewa.pl. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)].
  14. Jubileusz Związku Inwalidów Wojennych RP w Pile i Północnej Wielkopolsce. pila.pl. [dostęp 2016-03-28].
  15. 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP i Dzień Weterana. dolnyslask.pl. [dostęp 2016-03-28].
  16. Świadkowie wojny. torun.pl. [dostęp 2016-03-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]