Ziewanie
.jpg)
Ziewanie – odruch polegający na wykonaniu głębokiego wdechu i wydechu związany ze zmęczeniem, brakiem pobudzenia lub potrzebą snu; występuje także podczas niedotlenienia oraz przy wybudzaniu się[1].
Ludzkie ziewanie jest silnym przekazem niewerbalnym, może posiadać różne znaczenia w zależności od sytuacji, w jakiej wystąpi. Przyczyny ziewania nie zostały dokładnie poznane. Jedna z teorii głosi, że ziewanie poprawia przepływ krwi i chłodzi mózg[1].
„Zaraźliwość”
Odruch ziewania jest często opisywany jako zaraźliwy: osoba ziewająca może wywołać podobny odruch u drugiej[2]. Jak jednak pokazały badania[1], nie dają się zarazić ziewaniem osoby, którym zostanie przyłożony do głowy zimny kompres (co wspiera teorię o chłodzeniu mózgu).
Bezpośrednia przyczyna zaraźliwego ziewania może leżeć w neuronach lustrzanych, na przykład płata czołowego niektórych kręgowców, u których pod wpływem ekspozycji na bodziec od innych osobników tego samego gatunku (rzadko innych), dojdzie do aktywacji podobnych obszarów w mózgu[3]. Zaproponowano teorię, że neurony lustrzane są czynnikiem napędzającym naśladownictwo, które leży u podstaw uczenia się u człowieka, na przykład przyswajania języka. Zaraźliwe ziewanie stanowi być może odgałęzienie tego samego popędu naśladowniczego.
Inne informacje
- W czasie ziewania dochodzi do wymiany gazowej we wszystkich pęcherzykach płucnych[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Yawning may boost brain’s alertness.
- ↑ Strona Émilie stara się to udowodnić.
- ↑ V.S. Ramachandran, Mirror Neurons and imitation learning as the driving force behind „the great leap forward” in human evolution 2006-11-16.
- ↑ Było sobie życie. Płuca; oddychanie. Warszawa: Hippocampus, 2007. ISBN 978-83-60935-01-9.
