Przejdź do zawartości

Zatrzymanie pojazdu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zatrzymanie pojazdu – unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające nie dłużej niż 1 minutę, oraz każde unieruchomienie pojazdu wynikające z tych warunków lub przepisów[1].

Zatrzymując pojazd na jezdni, zatrzymujemy go przy samej krawędzi i równolegle do niej. Zatrzymanie pojazdu na chodniku jest możliwe kołami jednego boku lub przednią osią pojazdu o masie do 2,5 tony pod warunkiem, że:

  • na danym odcinku drogi nie ma zakazu postoju
  • nie utrudnia ruchu pieszym
  • pojazd umieszczony przednią osią na chodniku nie utrudnia ruchu na jezdni.

Zakazy zatrzymywania:

  • w miejscach niebezpiecznych dla ruchu
  • na przejazdach kolejowo-drogowych i tramwajowych oraz w odległości 10 m od przejazdu
  • na skrzyżowaniach oraz w odległości 10 m od skrzyżowania
  • na przejściu dla pieszych oraz w odległości 10 m od przejścia
  • przed znakiem drogowym (jeśli byłby zasłonięty przez auto)
  • 15 m przed zatoczką autobusową
  • na moście, w tunelach, na wiadukcie
  • na drodze dla pieszych i rowerów, drodze dla rowerów, pasie ruchu dla rowerów oraz w śluzie dla rowerów, z wyjątkiem roweru
  • na autostradzie i drodze ekspresowej
  • przed przejściem, wynikające z nadawanego światła
  • na pasach ruchu
  • na jezdni obok linii przerywanej wyznaczającej krawędź jezdni
  • na poboczu linii ciągłej wyznaczającej krawędź jezdni
  • na jezdni przy lewej krawędzi z wyjątkiem postoju i zatrzymania postoju.

Zakazy zatrzymania się nie dotyczą zatrzymania pojazdu wynikającego z warunków lub przepisów ruchu drogowego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]