Przejdź do zawartości

Young Corbett II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Young Corbett II
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

William J. Rothwell

Pseudonim

Young Corbett

Data i miejsce urodzenia

4 października 1880
Denver

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1927
Denver

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

159 cm

Kategoria wagowa

piórkowa

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

111

Zwycięstwa

58

Przez nokauty

47

Porażki

14

Remisy

12

Nieodbyte

3

Young Corbett II, właśc. William J. Rothwell (ur. 4 października 1880 w Denver, zm. 10 kwietnia 1927 w Denver) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii piórkowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą walkę zawodową stoczył w 1896. Przybrał pseudonim "Young Corbett" od mistrza świata wszechwag Jamesa J. Corbetta. Ponieważ walczył już inny bokser o tym przydomku (George Green), Rothwell był nazywany "Young Corbett II". W późniejszych latach inny bokser, Raffaele Giordano, który przybrał pseudonim "Young Corbett III", został zawodowym mistrzem świata wagi półśredniej. Żaden z tych pięściarzy nie był spokrewniony z pozostałymi[1]. Pierwsze 15 walk zawodowych stoczył w 1897, a w 1898 kolejnych 15.

W 1901 pokonał takich przeciwników, jak Joe Bernstein, Eddie Santry, Oscar Gardner i były dwukrotny mistrz świata George Dixon. 28 listopada tego roku w Hartford znokautował w 2. rundzie mistrza świata w kategorii piórkowej Terry'ego McGoverna (w 1. rundzie obaj zawodnicy leżeli na deskach) i został nowym czempionem.

W obronie tytułu wygrał z takimi bokserami, jak: Kid Broad (13 maja 1902 w Denver na punkty), Joe Bernstein (16 października 1902 w Baltimore przez KO w 7. rundzie) i Austin Rice (14 stycznia 1903 w Hot Springs przez techniczny nokaut w 18. rundzie). Broniąc tytułu zremisował z Eddiem Hanlonem 26 lutego 1903 w San Francisco i ponownie pokonał McGoverna 31 marca 1903 w San Francisco przez KO w 11. rundzie.

Później nie był w stanie utrzymać limitu wagi piórkowej i zrezygnował z tytułu. Wakujący tytuł zdobył Abe Attell. Niektóre źródła[2] podają, że Attell bronił mistrzostwa w kategorii piórkowej poniżej 122 funtów, a Corbett powyżej tej wagi, wygrywając dwie walki (z Hanlonem i Dave'em Sullivanem) i przegrywając trzecią (z Jimmym Brittem 25 marca 1904 w San Francisco na punkty).

W 1904 i 1905 Young Corbett II przegrał dwukrotnie z Battlingiem Nelsonem, w 1906 przegrał z Aurelio Herrerą i stoczył walkę no decision z McGovernem. Boksował do 1910.

Stoczył w sumie 111 walk, z których wygrał 58, przegrał 14, zremisował 12, 24 było no decision, a 3 no contest. Został wybrany w 2010 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 90. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
  2. Wykaz walk zawodowych Corbetta [online], boxrec.com [dostęp 2013-01-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]