Yoshiharu Ashikaga
| Imię japońskie | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
 Mon rodu Ashikaga | |||||
| |||||
| Siogun | |||||
| Okres |
od 1522 | ||||
| Poprzednik | |||||
| Następca | |||||
| Dane biograficzne | |||||
| Data urodzenia |
2 kwietnia 1511 | ||||
| Data śmierci |
20 maja 1550 | ||||
| Ojciec | |||||
Yoshiharu Ashikaga (jap. 足利 義晴 Ashikaga Yoshiharu; ur. 2 kwietnia 1511, zm. 20 maja 1550) – 29. siogun w dziejach Japonii, 12. siogun siogunatu Ashikaga.
Sprawował władzę w latach 1522–1546 (okres Muromachi)[1]. Syn 11. sioguna, Yoshizumiego Ashikagi[2].
Życie
[edytuj | edytuj kod]Okres przed objęciem rządów (1511–1521)
[edytuj | edytuj kod]- 1511 - 2 kwietnia przychodzi na świat Yoshiharu, syn sioguna Yoshizumiego[3]
- 1511 - 6 października umiera Yoshizumi[3]
- 1521 - 10. siogun, Yoshitane Ashikaga, zostaje ponownie obalony przez ród Hosokawa[3]
- 1521 - Yoshiharu przybywa do Kioto[3]
Okres sprawowania władzy (1522–1546)
[edytuj | edytuj kod]- 1522 - Yoshiharu zostaje 12. siogunem za sprawą rodu Hosokawa
- 1526 - Yoshiharu zaprasza na konkurs do Kioto mistrzów łucznictwa z sąsiednich prowincji[4]
- 1526 - wybucha powstanie Kasai i Miyoshi[5]
- 1526 - cesarz Go-Nara wstępuje na "wieczysty tron"[1]
- 1528 - Yoshiharu wygnany z Kioto przez Miyoshiego Nagamoto[1]
- 1533 - wybucha powstanie Ikkō[1]
- 1538 - tarcia w rodzinie zarządcy zachodnich prowincji (Koga Kubō)[1]
- 1546 - Yoshiharu przekazuje urząd sioguna w ręce swojego syna Yoshiteru i udaje się do Ōmi[6].
Po abdykacji (1546–1550)
[edytuj | edytuj kod]- 1550 - 20 maja Yoshiharu umiera[7].
Następcy
[edytuj | edytuj kod]- Syn Yoshiteru 13. zostaje siogunem.
- Syn Yoshiaki zostaje 15. i ostatnim siogunem z rodu Ashikaga za sprawą Nobunagi Ody.
Kontakt z Zachodem
[edytuj | edytuj kod]W 1542 Yoshiharu, po raz pierwszy w dziejach kraju, nawiązuje kontakty z zachodnią Europą. Od tego roku na ziemie japońskie zaczęły przybywać portugalskie statki płynące z Chin.
Ery bakufu Yoshiharu
[edytuj | edytuj kod]Lata rządów siogunów dzielone są na ery zwane nengō[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Ackroyd, Joyce. (1982). Lessons from History: The Tokushi Yoron, str. 332.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, str. 370.
- ↑ a b c d Tisingh,, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, str. 371.
- ↑ Titsingh,Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, str. 373.
- ↑ Ackroyd,, Joyce. (1982). Lessons from History: The Tokushi Yoron, str. 331.
- ↑ Brak realnej realnej władzy, dwukrotne wypędzenie ze stolicy i manewrowanie pomiędzy Nagayoshi Miyoshi i Harumoto Hosokawa doprowadziło w końcu do abdykacji na rzecz syna.
- ↑ Titsingh,Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, str. 379.
- ↑ Titsingh,Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, str. 370-378.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jolanta Tubielewicz, Historia Japonii, Wrocław [etc.]: Ossolineum, 1984, ISBN 83-04-01486-6, OCLC 830236012.
- Joyce Ackroyd Lessons from History: The Tokushi Yoron, Brisbane: "University of Queensland Press" 1982 ISBN 0-7022-1485-X; ISBN 978-0-7022-1485-1
- Titsingh, Isaac. Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paryż: "Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland", 1834