Wola Rzeczycka
50°39′28″N 22°01′02″E/50,657778 22,017222| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
814[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
37-455[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RST |
| SIMC |
0805318[4] |
Położenie na mapie gminy Radomyśl nad Sanem  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego  | |
| 50°39′28″N 22°01′02″E/50,657778 22,017222[1]
| |
Wola Rzeczycka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Radomyśl nad Sanem[5][4].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0805324 | Kołowrót | część wsi |
| 0805330 | Komorniki | część wsi |
| 0805347 | Nowa Wieś | część wsi |
| 0805353 | Przymiarki | część wsi |
| 0805360 | Turki | część wsi |
| 0805376 | Zagroda | część wsi |
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszą wzmiankę o wsi zawdzięczamy Długoszowi, który w Liber Beneficiorum wymienił Wolę Rzeczycką wśród wsi należących do parafii w Charzewicach. Musiała powstać dopiero po roku 1464, czyli dacie utworzenia parafii w Pniowie, gdyż wśród jej uposażenia nie było jeszcze dziesięciny z Woli Rzeczyckiej. Dopiero w „Księdze dochodów beneficjów diecezji krakowskiej" z 1529 roku czytamy, że pleban z Pniowa pobiera dziesięcinę snopową m.in. ze wsi ''Wolya Rzeczyska na Possanyw''. W 1478 roku jest wymieniona jako wieś szlachecka wśród włości Jakuba i Stanisława Zaklików z Międzygórza.
W 1626 właścicielką wsi była Anna Grodzka. W jej rękach Wola Rzeczycką była jeszcze w 1637 roku. Przez następne pół wieku sytuacja uległa zmianie. W 1676 roku trybun lubelski, Władysław Goraj - Lipnicki miał tu już 34 poddanych, 2 Żydów i 6 przedstawicieli czeladzi dworskiej.
W latach 20. XVIII wieku Wolę Rzeczycką nabył książę Jerzy Ignacy Lubomirski i wkrótce weszła w skład klucza ''długorzeczyckiego'', a Lubomirscy utworzyli tu obszerny folwark nazywany ''Zagroda''. Oprócz budynku mieszkalnego, składającego się z izby administratorskiej, istniały w folwarku brogi, szopy na słomę, obory, dwie stajnie, chlewy, lodownia oraz spichlerz.
W 1740 roku mieszkało w Woli Rzeczyckiej 40 kmieci, 7 komorników i rzemieślnik - łącznie 173 osoby. Pod koniec XVIII wieku liczba ludności wsi zmniejszyła się do 147 osób, nie było już kmieci, jedynie półrolnicy, zagrodnicy, 4 chałupników i 3 komorników. Przed I wojną światową wykazano tu już 585 mieszkańców.
W 1921 roku Wola Rzeczycka razem z przysiółkiem Turki miała 111 domów i 559 mieszkańców, zaś w 1938 ich liczba wzrosła do 731.
W pierwszej połowie XIX wieku majątek dworski stał się własnością Gostyńskiego. Po śmierci Gostyńskiego, Wola Rzeczycka powróciła do Lubomirskich.
Likwidacji posiadłości dworskich w Woli Rzeczyckiej dokonał w latach 1925–1926 książę Jerzy Lubomirski[7]. Tutejszy folwark nabył żyd, Rachmiel Kanarek z Zaleszan, który jeszcze przed wybuchem II wojny światowej sprzedał go okolicznym chłopom[7].
Tradycje
[edytuj | edytuj kod]Do kulturalnych atrakcji wsi należy zaliczyć, istniejący od momentu powstania parafii w 1924, zwyczaj wielkanocnej straży grobowej „Turków"[8].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa w Woli Rzeczyckiej i zabytkowa kaplica z XIX w. pw. Matki Boskiej Częstochowskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 150262
- ↑ BIP gminy. 2020. Wykaz ilościowy mieszkańców. Stan na dzień 31.12.2021 str. 7 [dostęp 2022-02-07]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1479 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c d TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ a b Sołectwa - Gmina - Gmina Radomyśl nad Sanem [online], radomysl.pl [dostęp 2023-04-23].
- ↑ Turki czyli wielkanocna straż grobowa z Woli Rzeczyckiej. [online], Turki czyli wielkanocna straż grobowa z Woli Rzeczyckiej. [dostęp 2023-04-23].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rzeczycka Wola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 140.
- Strona WWW
| Wsie | |
|---|---|
| Przysiółek | |
| Integralne części wsi |
|
