Wojska lądowe
Wojska lądowe – rodzaj sił zbrojnych przeznaczony do wykonywania zadań operacyjnych przede wszystkim na obszarach lądowych.
Mają na celu obronę granic lądowych, bądź atak na terytorium nieprzyjaciela bezpośrednio tam wkraczając.
Składają się z wojsk operacyjnych, wojsk obrony terytorialnej oraz jednostek i instytucji podporządkowanych Dowództwu Wojsk Lądowych. Wojska operacyjne w czasie realizacji określonych przedsięwzięć alarmowych podporządkowywane mogą być dowództwu sojuszu. Wojska obrony terytorialnej, instytucje i jednostki centralne Dowództwa Wojsk Lądowych pozostają pod dowództwem narodowym.
W okresie pokoju wojska lądowe utrzymują jednostki, które po krótkotrwałym okresie przygotowania uczestniczyć mogą w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowych w ramach misji pokojowych, brać udział w przezwyciężaniu skutków klęsk żywiołowych i katastrof oraz w pomocy humanitarnej.
W okresie kryzysu, wykorzystując jednostki reagowania i część sił głównych zapewniają swobodę operacyjną osłaniają linie komunikacyjne, wspierają działania wojsk sojuszniczych, a poprzez rozwinięcie operacyjne i realizację zadań pogotowia operacyjnego przyczyniają się do deeskalacji napięcia lub przygotowują do prowadzenia operacji obronnej.
W okresie wojny (konfliktu), po przeprowadzeniu mobilizacji osiągają gotowość bojową i biorą udział w zachowaniu bądź przywróceniu integralności terytorialnej państwa i sojuszu poprzez:
- obronę terytorium
- załamanie natarcia przeciwnika i odzyskanie utraconego terytorium
- osłonę rejonów i obiektów w głębi, ochronę linii komunikacji utrzymanie swobody operacyjnej
Struktura wojsk lądowych
[edytuj | edytuj kod]- zmechanizowane i pancerne
- obrony przeciwlotniczej
- rakietowe i artyleria
- chemiczne
- inżynieryjne
- aeromobilne
- rozpoznania i walki radioelektronicznej
- łączności i informatyki
Podział wojsk ze względu na przeznaczenie:
- jednostki walczące
- zmechanizowane
- pancerne
- zmotoryzowane
- piechoty górskiej
- desantowo szturmowe
- kawalerii powietrznej
- jednostki wspierające
- jednostki wsparcia dowodzenia
- dowodzenia
- łączności
- rozpoznania
- walki elektronicznej
- jednostki logistyczne
- zaopatrzenia
- techniczne
- medyczne
- transportowe
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 38. ISBN 978-83-11-13382-2.
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 484. ISBN 83-11-06229-3.
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 681.
- Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 522.