Województwo krakowskie (Królestwo Polskie)
Wygląd
| ||||
1816–1837 | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1816 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Podział administracyjny | ||||
|
Województwo krakowskie – województwo Królestwa Polskiego istniejące w latach 1816–1837 (oraz 1863-1864) ze stolicą przejściowo w Miechowie, następnie od 6 grudnia 1816 w Kielcach. Ukazem Mikołaja I z 23 lutego/7 marca 1837 r. zostało przemianowane na gubernię krakowską[1].
Województwo dzieliło się na 4 obwody i 10 powiatów:
- obwód kielecki
- obwód miechowski
- powiat krakowski – utworzony z części krakowskiego i hebdowskiego (Proszowice i Nowe Brzesko), które nie weszły w skład Wolnego Miasta Kraków
- powiat miechowski
- powiat skalbmierski (wówczas szkalbmierski)
- obwód olkuski
- powiat lelowski
- powiat olkuski
- powiat pilicki (wówczas pilecki)
- obwód stopnicki
- powiat stopnicki (wówczas stobnicki)
- powiat szydłowski
W czasie powstania styczniowego Rząd Narodowy dnia 28 marca 1863 r. ogłosił Regulamin władz administracyjnych w byłym Królestwie Kongresowym. Według regulaminu zniesiono podział administracyjny na gubernie, a zamiast tego byłe Królestwo Kongresowe podzielono na osiem województw w granicach z 1816 r. Na części terenów guberni radomskiej przywrócono województwo krakowskie w granicach z 1816 r.[2]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Juliusz Bardach i Monika Senkowska-Gluck (red.): Historia państwa i prawa Polski, Tom III od rozbiorów do uwłaszczenia. Warszawa: PWN, 1981, s. 354. ISBN 83-01-02658-8.
- ↑ Dorota Lewandowska: Organizacja Narodowa Powstania Styczniowego z lat 1861-1864. Archiwum Główne Akt Dawnych. [dostęp 2016-10-29].