Wodorotlenek berylu
Wygląd
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Be(OH)2 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
43,03 g/mol | ||||||||||||||||||||
Wygląd |
białe ciało stałe | ||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Wodorotlenek berylu, Be(OH)
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków amfoterycznych. Z silnymi zasadami daje berylany, np. Na
2BeO
2 i K
2BeO
2. Na skalę przemysłową otrzymywany jest jako produkt uboczny przy wydobyciu berylu z jego rud – berylu i bertrandytu[4]. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, jego iloczyn rozpuszczalności (dla formy α) wynosi 6,92×10−22[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-51, 5-177, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Beryllium compounds, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 82790 [dostęp 2023-08-23] (niem. • ang.).
- ↑ Beryllium hydroxide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2011-09-29] (ang.).
- ↑ Jessica Elzea Kogel i inni, Industrial Minerals & Rocks: Commodities, Markets, and Uses, wyd. 7, Society for Mining, Metallurgy and Exploration, 2006, ISBN 0-87335-233-5 (ang.).