Przejdź do zawartości

Willemit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willemit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

krzemian cynku
Zn2[SiO4]

Twardość w skali Mohsa

5,5

Przełam

muszlowy, zadziorowaty

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość

3,89-4,18 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała, zielona, czerwona, brązowa, bezbarwny, czarny

Rysa

biała

Połysk

tłusty, szklisty

Różnobarwne postacie kryształów willemitu

Willemitminerał z gromady krzemianów, jest minerałem bardzo rzadkim.

Nazwa pochodzi od imienia króla Niderlandów Wilhelma I (1772-1843).

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy izometryczne, krótkosłupowe, tabliczkowe przyjmujące postać romboedru. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, naciekowych, promienistych. Jest kruchy, przezroczysty, w świetle ultrafioletowym wykazuje intensywną fluorescencję (żółtawą, zieloną), i zieloną fosforescencję. Jest izostrukturalny z fenakitem. Zawiera domieszki żelaza, manganu. Po sproszkowaniu rozpuszcza się w kwasie solnym.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Powstaje w strefie utleniania rud cynku. Współwystępuje z cynkitem, kalcytem, franklinitem, smithsonitem.

Miejsca występowania: USA, Kanada, RPA, Namibia, Demokratyczna Republika Konga, Niemcy, Grenlandia.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • lokalna ruda cynku,
  • poszukiwany kamień kolekcjonerski wykorzystywany jako kamień jubilerski (troostyt).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • W. Schumann: Minerały świata Oficyna Wydawnicza "Alma-Press", 2003
  • J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico, 1997
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, "Horyzont", 2002

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]