Willem Jacobus Eijk

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 listopada 1999
Miejscowość	Groningen
Miejsce	katedra św. Józefa
Konsekrator	Adrianus Simonis
Współkonsekratorzy	Frans Wiertz; Sergio Utleg
Konsekrowani biskupi
Herman Woorts	13 lutego 2010
Ted Hoogenboom	13 lutego 2010
Ron van den Hout	3 czerwca 2017
Współkonsekrowani biskupi
Hans van den Hende	25 listopada 2006

Willem Jacobus Eijk
	Kardynał prezbiter; Prymas Niderlandów
	; Willem Eijk (2020)
	Noli recusare laborem; Nie odrzucać pracy
Kraj działania	Holandia
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1953 ; Duivendrecht
	Arcybiskup metropolita Utrechtu
Okres sprawowania	od 2008
	Przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii
Okres sprawowania	2011–2016
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	15 września 1984
Prezbiterat	1 czerwca 1985
Nominacja biskupia	17 lipca 1999
Sakra biskupia	6 listopada 1999
Kreacja kardynalska	18 lutego 2012; Benedykt XVI
Kościół tytularny	św. Kaliksta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Willem Jacobus (Wim) Eijk (ur. 22 czerwca 1953 w Duivendrechcie) – holenderski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i bioetyki, biskup diecezjalny Groningen w latach 1999–2007 (od 2005 biskup diecezjalny Groningen-Leuuwarden), arcybiskup metropolita Utrechtu i tym samym prymas Niderlandów od 2008, przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii w latach 2011–2016, kardynał prezbiter od 2012.

Życiorys

Młodość i prezbiterat

W 1978 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Amsterdamie. Po studiach wstąpił do seminarium duchownego w Kerkrade. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 czerwca 1985 z rąk biskupa Joannesa Gijsena i został inkardynowany do diecezji Roermond. Pracował głównie w seminariach duchownych w Rolduc i w 's-Hertogenbosch. W latach 1996–1999 był także wykładowcą na wydziale teologicznym w Lugano.

Episkopat

17 lipca 1999 został mianowany biskupem diecezjalnym Groningen. Sakry biskupiej udzielił mu 6 listopada 1999 kardynał Adrianus Simonis.

11 grudnia 2007 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Utrechtu^[1]. Zastąpił na tym stanowisku kardynała Adrianusa Simonisa, który przeszedł na emeryturę. Kanoniczne objęcie urzędu miało miejsce 24 stycznia 2008. Jako arcybiskup Utrechtu jest również tradycyjnie Prymasem Niderlandów.

W latach 2011–2016 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Holandii^[2].

6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska^[3], której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012^[4].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. W marcu 2023 przebywał w Poznaniu, gdzie spotkał się z przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski i brał udział w konferencji naukowej na Uniwersytecie Medycznym^[5].

Zobacz też

Archidiecezja utrechcka

Przypisy

↑ NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI UTRECHT (PAESI BASSI). vatican.va, 2007-12-11. [dostęp 2020-11-22]. (wł.).
↑ Konferencja Episkopatu Niderlandów w bazie gcatholic.org [dostęp 2020-11-22] (ang.).
↑ ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. vatican.va, 2012-01-06. [dostęp 2020-11-22]. (wł.).
↑ Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl, 2012-02-18. [dostęp 2020-11-22].
↑ EKAI, Wizyta arcybiskupa Utrechtu, w: Przewodnik Katolicki, nr 14/2023, s. 59

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Willem Jacobus Eijk na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-01-25]. (wł.)
Willem Jacobus Eijk w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Willem Jacobus Eijk [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-19] (ang.).

[1] NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI UTRECHT (PAESI BASSI). vatican.va, 2007-12-11. [dostęp 2020-11-22]. (wł.).

[2] Konferencja Episkopatu Niderlandów w bazie gcatholic.org [dostęp 2020-11-22] (ang.).

[3] ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. vatican.va, 2012-01-06. [dostęp 2020-11-22]. (wł.).

[4] Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl, 2012-02-18. [dostęp 2020-11-22].

[5] EKAI, Wizyta arcybiskupa Utrechtu, w: Przewodnik Katolicki, nr 14/2023, s. 59

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Biskupi utrechccy (695–1595)	Wilibrord (695–739) Bonifacy (739–754) Gregorius (754–775) Alberyk I (ok. 776–784) Theodard (ok. 784-ok. 790) Hamacar (ok. 790–806) Ricfried (806–815/816) Frederik I (815/816–835/837) Alberyk II (838–844) Ludger (ok. 848-ok. 854) Hunger (ok. 854–866) Adelbold I (867/879–898) Egilbert (899) Radboud (899–917) Balderik (918–975) Folcmar (976–990) Boudewijn I (990–995) Ansfried (995–1010 (?)) Adelbold II (1010–1026) Bernold (1027–1054) Willem I van Gelre (1054–1076) Koenraad (1076–1099) Burchard (1100–1112) Godebald (1114–1127) Andries van Cuijk (1128–1139) Hartbert van Bierum (1139–1150) Herman z Horn (1150–1156) Godfried van Rhenen (1156–1178) Boudewijn II (van Holland) (1178–1196) Arnold I (1196–1197) Dirk I (1196–1197) Dirk II van Are (1197–1212) Otto I z Geldrii (1212–1215) Otto II z Lippe (1216–1227) Wilbrand van Oldenburg (1227–1233) Otto III z Holandii (1233–1249) Gozewijn van Randerath (1249–1250) Henryk I van Viande (1249–1267) Jan I z Nassau (1268–1290) Jan II van Sierck (1291–1296) Willem II Berthout (1296–1301) Gwidon z Avesnes (1301–1317) Frederik II van Sierck (1317–1322) Jacob van Oudshoorn (1322) Jan III van Diest (1322–1340) Nicolaas Capocci (1341) Jan IV van Arkel (1342–1364) Jan V van Virneburg (1364–1371) Arnold II van Horne (1371–1378) Reinoud van Vianen (1378–1380) Floris van Wevelinkhoven (1378–1393) Frederik III van Blankenheim (1393–1423) Zweder van Culemborg (1423–1432) Rudolf z Diepholz (1423–1455) Walraven van Meurs (1434–1448) Gijsbrecht van Brederode (1455–1456) David van Bourgondië (1456–1496) Fryderyk IV z Badenii (1496–1516) Filips van Bourgondië (1517–1524) Henryk II z Bawarii (1524–1529) Willem III van Enckenvoirt (1529–1534) George van Egmond (1534–1559)
Arcybiskupi utrechccy (1559–1600)	Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727)	Sasbout Vosmeer (1602–1614) Philippus Rovenius (1614–1651) Jacobus de la Torre (1651–1661) Boudewijn Catz (1662–1663) Johannes van Neercassel (1663–1686) Petrus Codde (1688–1702) Theodorus de Kock (1702–1704) Gerhard Potcamp (1705) Adam Daemen (1707–1717) Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w Brukseli (1727–1828)	Joseph Spinelli (1727–1731) Vincentius Montalto (1731–1732) Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736) Franciscus Goddard (1736–1737) Lucas Melchior Tempi (1737–1743) Petrus Paulus Testa (1744) Ignatius Crivelli (1744–1755) Carolus Molinari (1755–1763) Bartholomeus Soffredmi (1763) Thomas Maria Ghilini (1763–1775) Joannes Antonius Maggiora (1775–1776) Ignatius Busca (1776–1785) Michael Causati (1785–1786) Antonius Felix Zondadari (1786–1790) Caesar di Brancadoro (1792–1794) Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853)	Franciscus Capaccini (1829–1831) Antonius Antonucci (1831–1841) Innocentius Ferrieri (1841–1847) Joannes Zwijsen (1847–1848) Carolus Belgrado (1848–1853)
Arcybiskupi utrechccy (od 1853), prymasi Holandii	Joannes Zwijsen (1853–1868) Andreas Ignatius Schaepman (1868–1882) Petrus Matthias Snickers (1883–1895) Henricus van de Wetering (1895–1929) Joannes Henricus Gerardus Jansen (1930–1936) Johannes de Jong (1936–1955) Bernardus Johannes Alfrink (1955–1975) Johannes Willebrands (1975–1983) Adrianus Simonis (1983–2007) Willem Jacobus Eijk (od 2008)

Arcybiskup metropolita	Utrecht: Willem Jacobus Eijk
Biskupi diecezjalni	Breda: Jan Liesen Groningen-Leeuwarden: wakat Haarlem-Amsterdam: Jan Hendriks Roermond: Ron van den Hout Rotterdam: Hans van den Hende ’s Hertogenbosch: Gerard de Korte
Ordynariat wojskowy	Ordynariat wojskowy Holandii: Everard de Jong

Zmarli kardynałowie	Adriaan Florenszoon Boeyens (1517) Willem van Enckevoirt (1523) Willem Marinus van Rossum (1911) Jan de Jong (1946) Bernardus Alfrink (1960) Johannes Willebrands (1969) Adrianus Simonis (1985)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Wim Eijk (2012)