Willa Armira
Willa Аrmira (bułg. Вила „Армира”) – powstała w I wieku n.e. pozamiejska willa rzymska (villa rustica) w południowo-wschodniej Bułgarii, położona w pobliżu Iwajłowgradu. Odkryta w 1964 roku, podczas budowy tamy rzecznej, stanowi główną historyczną atrakcję w obwodzie Chaskowo[1]. Uznana za narodowy zabytek kultury.
Kompleks zabudowań znajduje się ok. 4 km na południowy zachód od Iwajłowgradu. Nazwę zyskał od rzeki Armiry, będącej niewielkim dopływem Ardy, od której dzieli go ok. 100 m. Miejscowe prace wykopaliskowe od początku prowadziła dr Janka Mładenowa, a następnie także dr Gergana Kabakczijewa, w rezultacie odsłaniając cały zespół rozciągnięty na powierzchni 3600 m². Jest to jedna z największych i najbogaciej zdobionych starożytnych willi z okresu rzymskiego, jakie odkopano w Bułgarii. Oprócz wyposażenia i dekoracji wykonanych z marmuru, mieści wyjątkowo rozległe mozaiki podłogowe, nieporównywalne z odkrytymi na ziemi bułgarskiej dotychczas. Ustalono, że stanowiła centrum znacznych posiadłości bogatej rodziny trackiej, spokrewnionej z dawną (przedrzymską) arystokracją królewską. Potwierdzeniem tego ma być grobowiec kurhanowy koło miejscowości Swiraczi, widocznie pełniący rolę nekropoli rodzinnej.
Budowę jej w najwcześniejszej fazie datuje się na drugą połowę I wieku n.e. (lata 50.–70.). Zabudowania zajmują powierzchnię 2200 m², z czego na pomieszczenia mieszkalne przypada 978 m². Jednopiętrowa budowla z wewnętrznym impluvium i otaczającym ją ogrodem ma w części parterowej 22 pomieszczenia wraz z tarasem widokowym. Umieszczony w centrum zabudowań basen ma wymiary 11 × 7 m przy głębokości 1,6 m. Wewnętrzne ściany pomieszczeń oblicowano starannie obrobionym białym marmurem. W licznych pomieszczeniach odsłonięto różnorodne mozaiki podłogowe (w większości dwubarwne) o motywach geometrycznych, roślinnych i figuralnych. Wśród nich natrafiono na pochodzące z II wieku portretowe wyobrażenia ówczesnego właściciela willi oraz dwojga jego dzieci; są to jedyne odkryte w Bułgarii portrety mozaikowe z czasów rzymskich. Inne przedstawiają sceny z mitu o Artemidzie i Akteonie oraz o Dionizosie i Ariadnie. Najczęstszy motyw dekoracyjny stanowi jednak wyobrażenie Meduzy[2].
Z upływem czasu kompleks rozbudowywano, zwłaszcza od strony zachodniej; w III wieku dobudowano triclinium i hypokaustum[2]. Całość prawdopodobnie zniszczona została pod koniec IV w. przez Gotów, mniej więcej w okresie bitwy pod Adrianopolem (378).
Obecnie portrety właściciela i jego dzieci eksponowane są w Narodowym Muzeum Historycznym w Sofii, a znaleziska ceramiczne znajdują się w sofijskim Narodowym Muzeum Archeologicznym. Natomiast kopie marmurowych zdobień stanowią część ekspozycji w Regionalnym Muzeum Historycznym w Kyrdżali. Willę zrekonstruowano i poddano anastylozie ze środków Unii Europejskiej. Od 2008 r. jest otwarta dla zwiedzających, dla których dostępne są dobrze zachowane części mozaiki[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jean Paul Labourdette: Bulgarie. Paris: Nouvelles éd. de l'Université, 2008. ISBN 978-2-7469-2141-2. OCLC 470948969.
- ↑ a b Община Ивайловград – Content [online], 8 marca 2009 [dostęp 2017-06-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-08].
- ↑ Вила "Армира" вече е отворена за посетители
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Biernacka-Lubańska: Śladami Rzymian po Bułgarii. Przewodnik archeologiczny. Wrocław: Ossolineum, 1976, OCLC 917112398
- Гергана Кабакчиева: Великолепието на вила Армира. Пловдив: ИК Летера, 2009