Wikipedysta:Omega933/brudnopis II

Bitwa pod Margah

Bitwa pod Margah

Operacja Enduring Freedom
Czas	29 października - 31 października 2010
Miejsce	Margah, Paktika
Terytorium	Afganistan
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone Afganistan Talibowie
Straty
5 rannych 90 zabitych

Bitwa pod Margah – starcie zbrojne trwające w dniach 29 - 31 października 2010 między wojskami amerykańskimi i afgańskimi a talibami w prowincji Paktika w Afganistanie.

Bitwa

29 października o północy duża grupa rebeliantów zaatakowała wysunięty posterunek Margah w prowincji Paktika. Celem skoordynowanego ataku talibów z siatki Hakkaniego, mających bazy na pograniczu pakistańsko-afgańskim, było zajęcie posterunku Margah i pokonanie stacjonujących tam Amerykanów i ich afgańskich sojuszników. Atak był prowadzony z czterech stron przy użyciu broni ręcznej, granatników przeciwpancernych i moździerzy.

W czasie szturmu rannych zostało pięciu żołnierzy, jednak wkrótce powrócili oni do służby. Atak został szybko i sprawnie odparty, jednak napastnicy nie wycofywali się. Dopiero po trzech dniach zmagań talibowie opuścili plac boju.

Początkowo dowództwo sił NATO, informowało o 38 zabitych rebeliantach, ciała około 40 dalszych wykryto z śmigłowca. Agencja Reutera podała, że w bitwie zginęło 90 talibów. Wśród zabitych było wielu bojowników z innych krajów, m. in. z państw arabskich i Czeczenii. W walkach nie ucierpieli cywile.

Po bitwie dowódca sił NATO na obszarze wschodnim John F. Campbell powiedział, że siły sojusznicze spodziewały się ataku w tym miejscu jeszcze przed nadejściem zimy.

Przypisy

Kategoria:Bitwy w historii Afganistanu Kategoria:Bitwy w historii Stanów Zjednoczonych Kategoria:Wydarzenia 2010 Kategoria:Operacja Enduring Freedom

Stanwex

Stanwex

Państwo	Polska
Siedziba	Józefów, ul. Nadwiślańska 15
Data założenia	1982
Forma prawna	spółka akcyjna
Zatrudnienie	1404 (styczeń 2008)
Strona internetowa

Stanwex - to prywatna firma transportowa zajmująca się przewozami międzynarodowymi. Ponad szesnastoletnie doświadczenia zdobyte na stale rozwijającym się rynku usług transportowych wyróżniają firmę spośród innych podmiotów działających w tej branży. Z usług firmy korzystają zarówno firmy polskie, jak i międzynarodowe koncerny.

Firma STANWEX posiada:

• Certyfikat Kompetencji Zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym rzeczy,
• Licencję na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy,
• CEMT (zezwolenie EKMT) - karnet na międzynarodowy przewóz towarów,
• Karnet TIR.

Dodatkowo firma dysponuje zezwoleniami niezbędnymi do wykonywania usług transportowych na terenie całej Europy. Wszystkie przewożone przez firmę towary objęte są ubezpieczeniem OCP (Odpowiedzialność Cywilna Przewoźnika). Stanwex, dzięki posiadanej szerokiej gamie naczep (chłodnie, naczepy, zestawy) i dużej liczbie pojazdów (120 samochodów).Wszystkie pojazdy firmy Stanwex są objęte monitoringiem GPS, a kierowcy posiadają łączność GSM z dyspozytorami. Wszyscy kierowcy w trakcie pracy używają wyłącznie telefonów GSM wyposażonych w GPS. W chwili obecnej wdrażane są rozwiązania pozwalające na wykorzystanie kolejnych kanałów łączności (np. internetu).

Tabor-Wszystkie usługi realizowane przez firmę Stanwex wykonywane są przy użyciu pojazdów należących do firmy. W trosce o wysoką jakość obsługi nie jest praktykowane zlecanie usług podwykonawcom.

Flota

Pojazdy wchodzące w skład floty (120 zestawów) to pojazdy marek:

• Scania,
• Volvo.

W swoim parku maszynowym firma posiada:

• chłodnie - wyłącznie typu double-deck (możliwość załadowania do 66 europalet),

wymiary: 13.42 x 2.49 x 2.80 lub 13.42 x 2.43 x 2.85,

• naczepy typu „mega” - 100m3 do 24 ton, wymiary: 13.62 x 2.48 x 3.00,
• zestawy typu „road train” - 120m3 do przewozu ładunków przestrzennych do 23.5 ton,

wymiary: 7.4 x 2.48 x 3.00 8.15 x 2.48 x 3.20 (3.37 po krajach UE).

W związku z przyjętą strategią działania park maszynowy firmy jest na bieżąco odnawiany, dlatego też wszystkie auta spełniają wymogi surowych norm dotyczących ochrony środowiska EUR3, EUR4 i EUR5. Filozofia firmy Stanwex opiera się na oddawaniu do dyspozycji Klientów firmy jedynie najlepszych i najlepiej wyposażonych pojazdów prowadzonych przez doświadczonych kierowców.

Transport

Firma Stanwex specjalizuje się w przewozach towarów na terenie całej Europy. Najczęściej obsługiwanymi kierunkami są trasy prowadzące do i z powrotem:

• Polski,
• Włoch,
• Portugalii,
• Hiszpanii,
• Rosji,
• Białorusi,
• Ukrainy,
• Litwy,
• Łotwy,
• Estonii,
• Kazachstanu.

Firma ta realizuje przejazdy z takimi towarami jak:

• artykuły spożywcze (w tym mięso),
• owoce i warzywa,
• leki,
• słodycze,
• towary przestrzenne (np. odzież, ręczniki kuchenne, wełna, opakowania, maszyny do wysokości 3,37m po krajach UE),
• papier,
• granulaty,
• stal,
• oraz wiele innych materiałów.

Układ Powłokowy

Skóra jest ogólną powłoką ciała. Składa się z trzech warstw:

• Naskórek
• Skóra właściwa
• Tkanka podskórna

Naskórek jest zewnętrzną warstwą skóry zbudowanej z 5 warstw nabłonka płaskiego. Warstwa powierzchniowa naskórka (rogowa) składa się z zrogowaciałych, płaskich komórek, które ulegają złuszczeniu. Zawiera on substancję rogową. Warstwa rogowa ma duże znaczenie dla ochrony przed działaniem bodźców mechanicznych i czynników chemicznych. Najgłębiej położona jest warstwa rozrodcza. Przez całe życie osobnika posiada ona zdolność do intensywnego podziału komórek. Wytwarza wciąż nowe warstwy komórek, które przesuwane ku górze zastępują złuszczone komórki warstwy rogowej (cykl ten trwa około 2 miesięcy). W tej warstwie znajduj komórki produkujące melaninę nadającą barwę włosom i skórze. Melanina chroni głębsze warstwy skóry skóry przed promieniowaniem UV. Pod wpływem działania promieni słonecznych ilość melaniny zwiększa się, powodujący opaleniznę. Skóra właściwa to środkowa, najgrubsza (1-3 mm) warstwy skóry. Zbudowana jest głównie z włókien tkanki łącznej, które dzięki swojej sprężystości i rozciągliwości zapewniają skórze odporność na ucisk i rozciąganie. Jest mocno unaczyniona oraz unerwiona (przepływ krwi przez skórę może osiągnąć nawet 3 l w ciągu minuty). W skórze właściwej są osadzone wytwory nabłonkowe naskórka, czyli włosy, gruczoły łojowe i gruczoły potowe. Znajdują w niej też ciałka zmysłowe. Tkanka podskórna jest najgłębiej położoną warstwą skóry. Zbudowana jest z tkanki łącznej, elastyczna i odporna na urazy mechaniczne. Łączy skórę właściwą z głębiej leżącymi narządami. W tkance podskórnej znajdują się skupienia komórek tłuszczowych, które tworzą tzw. podściółkę tłuszczową. Rozłożenie tkanki tłuszczowej zależy od płci, wieku osobnika oraz działania gruczołów dokrewnych.

Pełni wiele bardzo ważnych funkcji:

• Ochrania organizm przed:
  • promieniowanie dzięki melaninie
  • szkodliwymi czynnikami chemicznymi
  • urazami mechanicznymi i termicznymi
• unieszkodliwia drobnoustroje
• bierze udział w termoregulacji
• jest siedliskiem niektórych zmysłów
• wytwarza witaminę D
• reguluje gospodarkę wodną i mineralną organizmu

Zobacz też

• paznokcie
• włosy
• brwi
• rzęsy
• gruczoły łojowe
• gruczoły potowe
• dotyk

Bibliografia

• Biologia A. Czubaj
• Mała encyklopedia medycyny

Ofensywa na Sri Lance przeciwko rebeliantom 2008

Ofensywa na Sri Lance przeciwko rebeliantom 2008- ofensywa wojsk rządowych przeciwko rebeliantom Tamilskich Tygrysów w 21 czerwca - 22 czerwca 2008. Co najmniej 52 Tamilskich Tygrysów zginęło w ofensywie wojsk rządowych w północnej Sri Lance. Poprzez ataki z ziemi, morza i powietrza na bastion rebeliantów rząd chce zakończyć trwającą już ćwierć wieku wojnę domową.

Tamilskie Tygrysy

Rzecznik armii lankijskiej poinformował, że do starć z rebeliantami dochodziło w czterech punktach na północy kraju - w rejonach miast Mannar, Vavuniya, Welioya i Dżaffny. Tylko 22 czerwca miało w nich zginąć 33 tamilskich rebeliantów i sześciu żołnierzy sił rządowych. Informacji o stratach nie potwierdziły źródła tamilskie. Na ich stronie internetowej można z kolei przeczytać, że ciężkie straty poniosła armia rządowa. - 18 żołnierzy zginęło, a ponad 31 zostało rannych w walkach - piszą Tamilowie. Tamilscy separatyści od 25 lat walczą zbrojnie o utworzenie niezależnego państwa na północy i wschodzie Sri Lanki. Tamilowie stanowią tam większość mieszkańców, ale rząd w Kolombo nie zamierza pozwolić im na niepodległość. Wojna domowa na wyspie spowodowała już śmierć około 70 tys. ludzi.

Zamach w Bakubie 22 czerwca 2008

Zamach w Bakubie 22 czerwca 2008 - to kolejny atak terrorystyczny w Iraku. Co najmniej 15 osób zginęło, a 35 zostało rannych w samobójczym zamachu w centrum Bakuby w środkowym Iraku - poinformowały irackie siły bezpieczeństwa i służby medyczne. To kolejny wybuch w nękanym samobójczymi atakami Iraku. Tym razem zamachowcem była kobieta, która wysadziła się w powietrze w pobliżu budynku sądu. Samobójczyni zabiła dwóch funkcjonariuszy policji jednak, jak zwykle w takich przypadkach, najwięcej ofiar było wśród ludności cywilnej. W wyniku zamachu zginęło co najmniej 13 osób stojących przed wejściem do sądu.

300-tysięczna Bakuba jest stolicą prowincji Dijala, uważanej obecnie za jeden z najniebezpieczniejszych regionów Iraku i bastion irackiej Al-Kaidy.

Zobacz też:

• Lista zamachów terrorystycznych

Zamach w Bagdadzie 24 czerwca 2008

Zamach w Bagdadzie 24 czerwca 2008 - to akt terrorystyczny z 24 czerwca 2008 w którym zginęło 10 ludzi, w tym czterech Amerykanów w wyniku wybuchu bomby w budynku lokalnej rady w szyickim mieście Sadra we wschodniej części Bagdadu. Dokonany podczas rady zamach spowodował śmierć 6 Irakijczyków oraz ranił 10 cywilów. Amerykańskie ofiary to dwaj żołnierze i dwaj urzędnicy państwowi. Według rzeczniczki ambasady USA w Iraku, jeden z zabitych cywilów pracował dla Departamentu Stanu, a drugi dla ministerstwa obrony. Amerykańskie wojskowe władze podały, że wybuch bomby ranił jeszcze jednego żołnierza USA. Zdaniem władz wojskowych, zamach był dziełem zbrojnych formacji szyickich.

Zobacz też

• Lista zamachów terrorystycznych

Linki zewnętrzne

• onet.pl

Zamach na Sri Lance 16 czerwca 2008

Co najmniej 12 osób poniosło śmierć, a 40 zostało rannych w tym uczniowie 16 czerwca 2008 w rezultacie samobójczego ataku terrorystycznego na posterunek policji w mieście Vavauniya na Sri Lance. Ataku dokonał zamachowiec samobójca jadący na motocyklu. Był to prawdopodobnie separatysta tamilski. Mężczyzna wysadził się w powietrze przed budynkiem policji.

W czerwcu 2008 na Sri Lance doszło do dużego nasilenia aktów terrorystycznych. Inaczej niż w przeszłości, są one wymierzone przeciwko celom wojskowym i policyjnym, ale także przeciw cywilom, przeciwnym podzielenia się kraju w wyniku uzyskania niepodległości przez Tamilskie Tygrysy.

Zobacz też

• Lista zamachów terrorystycznych
• terroryzm

Zamach w Garmie 26 czerwca 2008

Zamach w Garmie - odbył się 26 czerwca 2008, podczas zebrania przywódców plemiennych w mieście Garma. Zamach pochłonął 20 osób, które należą do sunnickiej grupy walczącej z Al-Kaidą, ponadto 12 zostało rannych - poinformował rzecznik irackiej policji w Faludży. Garma leży 20 kilometrów na północny-zachód od Bagdadu, koło Faludży. Iracka policja twierdzi, że zamachowiec-samobójca zdetonował ładunek wybuchowy przymocowany do pasa w budynku rady miejskiej gdzie obradowali przywódcy plemienni oraz władze miejskie Garmy. Wśród ofiar są szef rady plemiennej Garmy i przewodniczący rady okręgowej. Obradującą rada plemienna to grupa walcząca przeciwko Al-Kaidzie, składają się w większości z byłych rebeliantów sunnickich oraz bojowników plemiennych, którzy teraz odgrywaja istotna rolę we wspieraniu wojsk amerykańskich i irackich sił bezpieczeństwa.

Neutrino

http://en.wikipedia.org/wiki/Neutrino#Proposal_of_neutrino_existence.2C_from_conservation_arguments

==History==

Proposal of neutrino existence, from conservation arguments

The first use of a hydrogen bubble chamber to detect neutrinos, on November 13, 1970. A neutrino hit a proton in a hydrogen atom. The collision occurred at the point where three tracks emanate on the right of the photograph.

The neutrino was first postulated in 1930 by Wolfgang Pauli to preserve the conservation of energy, conservation of momentum, and conservation of angular momentum in beta decay—the decay of an atomic nucleus (not known to contain or involve the neutron at the time) into a proton, an electron and an antineutrino.

Szablon:SubatomicParticle → Szablon:SubatomicParticle Szablon:SubatomicParticle Szablon:SubatomicParticle

He theorized that an undetected particle was carrying away the observed difference between the energy, momentum, and angular momentum of the initial and final particles.

Pauli originally named his proposed light particle a neutron. When James Chadwick discovered a much more massive nuclear particle in 1932 and also named it a neutron, this left the two particles with the same name. Enrico Fermi, who developed the theory of beta decay, coined the term neutrino in 1934 as a way to resolve the confusion. It is the Italian equivalent of "little neutral one".

Direct detection from induced beta decay

In 1942 Kan-Chang Wang first proposed the use of beta-capture to experimentally detect neutrinos. In the July 20, 1956 issue of Science, Clyde Cowan, Frederick Reines, F. B. Harrison, H. W. Kruse, and A. D. McGuire published confirmation that they had detected the neutrino, a result that was rewarded almost forty years later with the 1995 Nobel Prize.

In this experiment, now known as the Cowan–Reines neutrino experiment, neutrinos created in a nuclear reactor by beta decay were shot into protons producing neutrons and positrons.

Szablon:SubatomicParticle Szablon:SubatomicParticle → Szablon:SubatomicParticle Szablon:SubatomicParticle

The positron quickly finds an electron, and they annihilate each other. The two resulting gamma rays (γ) are detectable. The neutron can be detected by its capture on an appropriate nucleus, releasing a gamma ray. The coincidence of both events – positron annihilation and neutron capture – gives a unique signature of an antineutrino interaction.

It is now known that both the proposed and the observed particles were antineutrinos.

Experimental demonstration of neutrino flavors

In 1962 Leon M. Lederman, Melvin Schwartz and Jack Steinberger showed that more than one type of neutrino exists by first detecting interactions of the muon neutrino (already hypothesised with the name neutretto), which earned them the 1988 Nobel Prize. When the third type of lepton, the tau, was discovered in 1975 at the Stanford Linear Accelerator Center, it too was expected to have an associated neutrino (the tau neutrino). First evidence for this third neutrino type came from the observation of missing energy and momentum in tau decays analogous to the beta decay leading to the discovery of the neutrino. The first detection of tau neutrino interactions was announced in summer of 2000 by the DONUT collaboration at Fermilab, making it the latest particle of the Standard Model to have been directly observed; its existence had already been inferred by both theoretical consistency and experimental data from the Large Electron–Positron Collider.

The solar neutrino number discrepancy problem

Starting in the late 1960s, several experiments found that the number of electron neutrinos arriving from the Sun was between one third and one half the number predicted by the Standard Solar Model. This discrepancy, which became known as the solar neutrino problem, remained unresolved for some thirty years. The Standard Model of particle physics assumes that neutrinos are massless and cannot change flavor. However, if neutrinos had mass, they could change flavor (or oscillate between flavors).

A practical method for investigating neutrino oscillations was first suggested by Bruno Pontecorvo in 1957 using an analogy with kaon oscillations; over the subsequent 10 years he developed the mathematical formalism and the modern formulation of vacuum oscillations. In 1985 Stanislav Mikheyev and Alexei Smirnov (expanding on 1978 work by Lincoln Wolfenstein) noted that flavor oscillations can be modified when neutrinos propagate through matter. This so-called Mikheyev–Smirnov–Wolfenstein effect (MSW effect) is important to understand because many neutrinos emitted by fusion in the Sun pass through the dense matter in the solar core (where essentially all solar fusion takes place) on their way to detectors on Earth.

Direct detection of flavor oscillation in solar neutrinos

Starting in 1998, experiments began to show that solar and atmospheric neutrinos change flavors (see Super-Kamiokande and Sudbury Neutrino Observatory). This resolved the solar neutrino problem: the electron neutrinos produced in the Sun had partly changed into other flavors which the experiments could not detect.

Although individual experiments, such as the set of solar neutrino experiments, are consistent with non-oscillatory mechanisms of neutrino flavor conversion, taken altogether, neutrino experiments imply the existence of neutrino oscillations. Especially relevant in this context are the reactor experiment KamLAND and the accelerator experiments such as MINOS. The KamLAND experiment has indeed identified oscillations as the neutrino flavor conversion mechanism involved in the solar electron neutrinos. Similarly MINOS confirms the oscillation of atmospheric neutrinos and gives a better determination of the mass squared splitting.

Detection of supernova neutrinos

Raymond Davis Jr. and Masatoshi Koshiba were jointly awarded the 2002 Nobel Prize in Physics; Davis for his pioneer work on cosmic neutrinos and Koshiba for the first real time observation of supernova neutrinos. The detection of solar neutrinos, and of neutrinos of the SN 1987A supernova in 1987 marked the beginning of neutrino astronomy.

Zobacz też

• Lista zamachów terrorystycznych