Wiesław Kądziela

Wiesław Eugeniusz Kądziela
	Prałat Jego Świątobliwości
	; Wiesław Kądziela (2010)
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1943 ; Warszawa
	Wikariusz kościoła seminaryjnego w Warszawie
Okres sprawowania	1987–
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Archidiecezja warszawska
Prezbiterat	28 maja 1972
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiesław Eugeniusz Kądziela (ur. 6 grudnia 1943 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, autor pieśni religijnych.

Życiorys

Syn Stanisława i Zofii z domu Kucharczyk. W 1967 roku otrzymał magistra sztuki w zakresie muzykologii na Wydziale Instrumentalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (klasa skrzypiec). W 1966 wstąpił do seminarium w Warszawie. Studiował na jednym roku z ks. Jerzym Popiełuszką, ks. Ryszardem Rumiankiem (późniejszym rektorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, tragicznie zmarłym w 2010 roku w katastrofie pod Smoleńskiem). Święcenia kapłańskie przyjął w 1972 roku z rąk Stefana kardynała Wyszyńskiego w archikatedrze warszawskiej. Po święceniach, przez dwa lata, pełnił funkcje wikariusza w parafii św. Anny w Wilanowie. Od 1974 do 1997 był prefektem alumnów w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Od tego roku do chwili obecnej jest wykładowcą muzyki kościelnej i opiekunem chóru kleryckiego w warszawskim seminarium.

W latach 1987–1997 był rektorem kościoła seminaryjnego kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca Bogurodzicy przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Obecnie – wikariusz rektorski i duszpasterz tego kościoła. W latach 1992–1997 był członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów archidiecezji warszawskiej. Od 1993 roku członek Komisji ds. Muzyki Kościelnej a od 1995 członek Rady Duszpasterskiej^[1]. Autor wielu pieśni religijnych (wraz z biskupem Józefem Zawitkowskim) i członek Redakcji Mszy Świętej Radiowej nadawanej co tydzień z kościoła Świętego Krzyża w Warszawie przez Pierwszy Program Polskiego Radia. Od lat 80. XX w. roku prowadzi kurs lektorski przygotowujący młodych mężczyzn do służby liturgicznej w archidiecezji warszawskiej, których jest też duszpasterzem (wcześniej kurs prowadził ks. Bogusław Bijak, a ks. Wiesław Kądziela był wykładowcą śpiewu i fonetyki)^[2].

Wybrane utwory

Panie, dobry jak chleb (hymn II Krajowego Kongresu Eucharystycznego z 1987 roku),
Błogosławiona jesteś, Maryjo,
Bóg nad swym ludem,
Oto Pan przybywa,
Chwała, moc i dziękczynienie,
Panie, zostań z nami (hymn III Krajowego Kongresu Eucharystycznego z 2005 roku),
Cały świat jest pełny Twej miłości,
Abyśmy byli jedno,
Jezu, Tyś drogą,
Soli Deo – Jedynemu Bogu (hymn na beatyfikację Kardynała Stefana Wyszyńskiego),
Ojcze Bronisławie, nasz błogosławiony (pieśń do bł. Bronisława Markiewicza do słów bp. Józefa Zawitkowskiego)^[3].

Tytuły kościelne

1987 – odznaczony przywilejem noszenia rokiety, mantoletu i pierścienia,
1992 – zostaje kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Warszawskiej,
1998 – otrzymuje tytuł Prałata Jego Świątobliwości.

Przypisy

↑ Wydział Duszpasterstwa Ogólnego Archidiecezji Warszawskiej, Informator Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2009, s. 51. ISBN 83-87989-79-7.
↑ ks. Grzegorz Kalwarczyk, Jubileuszowy Rocznik Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 1998, s. 253. ISBN 83-211-1243-9.
↑ Ojcze Bronisławie, nasz błogosławiony (pdf). michalici.pl. [dostęp 2023-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-17)].

[1] Wydział Duszpasterstwa Ogólnego Archidiecezji Warszawskiej, Informator Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2009, s. 51. ISBN 83-87989-79-7.

[2] s. Grzegorz Kalwarczyk, Jubileuszowy Rocznik Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 1998, s. 253. ISBN 83-211-1243-9.

[ojcze-3] Ojcze Bronisławie, nasz błogosławiony (pdf). michalici.pl. [dostęp 2023-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-17)].

[1]

[2]

[3]