Werner Faymann
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 maja 1960 |
|---|---|
| Kanclerz Austrii | |
| Okres |
od 2 grudnia 2008 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Reinhold Mitterlehner (p.o.) |
| Przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Austrii | |
| Okres |
od 16 czerwca 2008 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Michael Häupl (p.o.) |
| Minister transportu, innowacji i technologii Austrii | |
| Okres |
od 11 stycznia 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Werner Faymann (wym. [ˈvɛɐ̯nɐ ˈfaɪman]; ur. 4 maja 1960 w Wiedniu[1]) – austriacki polityk i działacz partyjny, parlamentarzysta, w latach 2006–2008 minister transportu, innowacji i technologii, w latach 2008–2016 przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Austrii (SPÖ), kanclerz Austrii od 2 grudnia 2008 do 9 maja 2016.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i działalność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Werner Faymann w 1978 podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim, których nie ukończył[2]. W latach 1985–1988 pracował jako konsultant w banku Zentralsparkasse der Gemeinde Wien, będącym poprzednikiem Banku Austria, następnie pełnił funkcję dyrektora generalnego stowarzyszenia Wiener Mietervereinigung[3].
Działalność publiczna do 2008
[edytuj | edytuj kod]Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Austrii[1]. W latach 1981–1987 był przewodniczącym wiedeńskiego oddziału Sozialistische Jugend Österreich, organizacji młodzieżowej SPÖ[2]. Od 1985 do 1994 zasiadał w wiedeńskim landtagu i stołecznej radzie miejskiej. Od 1994 do 2007 wchodził w skład regionalnego rządu Wiednia, odpowiadając za sprawy budownictwa mieszkaniowego i rewitalizacji, kierował miejskimi funduszami ds. rewitalizacji (Wiener Bodenbereitstellungs- und Stadterneuerungsfonds) oraz ds. rozwoju gospodarczego (Wiener Wirtschaftsförderungsfonds)[3]. 11 stycznia 2006 objął stanowisko ministra transportu, innowacji i technologii w gabinecie kanclerza Alfreda Gusenbauera[1]. 16 czerwca 2008 został wybrany na nowego przewodniczącego SPÖ, zastępując na tej funkcji urzędującego kanclerza[4].
7 lipca 2008 przewodniczący ÖVP, Wilhelm Molterer, ogłosił wyjście swojej partii z koalicji. Głównym powodem była rozbieżność w sprawie stosunku do ratyfikacji traktatu lizbońskiego. SPÖ, po odrzuceniu go w referendum irlandzkim w czerwcu 2008, domagała się ponownej ratyfikacji traktatu w referendum po wprowadzeniu do niego ewentualnych zmian[5], natomiast ludowcy wykluczali organizację powszechnego referendum[6]. Także 7 lipca 2008 Alfred Gusenbauer ogłosił, że nie będzie ubiegał się o reelekcję na stanowisko kanclerza; zasugerował jednocześnie na ten urząd kandydaturę Wernera Faymanna[6]. 9 lipca 2008 Rada Narodowa podjęła decyzję o rozpisaniu przedterminowych wyborów parlamentarnych na 28 września 2008[7].
Kanclerz Austrii
[edytuj | edytuj kod]W wyborach tych SPÖ, pomimo spadku poparcia, odniosła zwycięstwo, zdobywając 57 mandatów[8], lider socjaldemokratów po raz pierwszy został wybrany na posła do niższej izby austriackiego parlamentu[1].
8 października 2008 prezydent Heinz Fischer powierzył mu misję stworzenia nowego rządu[9]. SPÖ rozpoczęła rozmowy na temat utworzenia kolejnej tzw. wielkiej koalicji z ÖVP. 23 listopada 2008 Werner Faymann oraz nowy lider ÖVP, Josef Pröll, podpisali porozumienie koalicyjne[10][11]. Następnego dnia Werner Faymann przedstawił skład przyszłego gabinetu. Socjaldemokratom przypadły resorty spraw socjalnych, pracy, obrony, infrastruktury i zdrowia, ludowcy uzyskali dla swojego lidera urząd wicekanclerza i ministra finansów, a także resorty spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych, sprawiedliwości, rolnictwa i gospodarki. Jednocześnie liderzy partii uzgodnili specjalny pakiet antykryzysowy, w ramach którego w ciągu dwóch lat przewidziano wydatki rzędu 1,9 miliarda euro na inwestycje infrastrukturalne oraz obniżkę podatków[12]. 2 grudnia 2008 Werner Faymann wraz ze swoim gabinetem został zaprzysiężony przez prezydenta w pałacu Hofburg[13].
Koalicja funkcjonowała przez całą pięcioletnią kadencję. W wyborach parlamentarnych z 29 września 2013 oba ugrupowania rządzące zajęły dwa pierwsze miejsca, tracąc jednak po kilka mandatów. Werner Faymann z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[1]. 16 grudnia 2013 po raz drugi stanął na czele austriackiego gabinetu, w którym z ramienia ludowców funkcję wicekanclerza objął początkowo Michael Spindelegger[14].
9 maja 2016 Werner Faymann podał się do dymisji ze stanowiska kanclerza Austrii, a także zrezygnował z funkcji przewodniczącego SPÖ. Decyzję tę motywował utratą części poparcia w swoim ugrupowaniu, co zbiegło się z porażką kandydatów socjaldemokratów i ludowców już w pierwszej turze wyborów prezydenckich[15]. Obowiązki kanclerza przejął wicekanclerz Reinhold Mitterlehner[16].
Działalność publiczna od 2016
[edytuj | edytuj kod]W sierpniu 2016 został specjalnym przedstawicielem sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw bezrobocia wśród ludzi młodych[17].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Werner Faymann jest żonaty, ma dwie córki[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2016-08-26]. (niem.).
- ↑ a b Curriculum Vitae Werner Faymann. bmvit.gv.at. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ a b c Lebenslauf Werner Faymann. bka.gv.at. [dostęp 2016-08-26]. (niem.).
- ↑ SPÖ: Werner Faymann setzt auf roten Traditionalismus. profil.at, 21 kwietnia 2012. [dostęp 2016-08-26]. (niem.).
- ↑ Austria's coalition collapses after ÖVP walks out. irishtimes.com, 8 lipca 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ a b Austria ruling coalition crumbles. bbc.co.uk, 7 lipca 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Austriacki parlament za przedterminowymi wyborami. rp.pl, 9 lipca 2008. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Austrian far right makes big gains. aljazeera.com, 29 września 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Austrian Social Democrats asked to form government. usatoday.com, 8 października 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Austria's two largest parties agree on new coalition. xinhuanet.com, 24 listopada 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Austrians Agree to Another Grand Coalition. spiegel.de, 24 listopada 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Junior Party Takes Key Ministries In Austrian Govt. javno.com, 24 listopada 2008. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Austria: Rząd Wernera Faymanna został zaprzysiężony. bankier.pl, 2 grudnia 2008. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Bundesregierungen seit 1918. parlament.gv.at. [dostęp 2021-12-28]. (niem.).
- ↑ Shock as Austrian Chancellor Faymann quits. bbc.com, 9 maja 2016. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Kanclerz Austrii Werner Faymann ustąpił ze stanowiska. Zastąpił go dotychczasowy wicekanclerz. wp.pl, 9 maja 2016. [dostęp 2016-05-09].
- ↑ Werner Faymann wird UNO- Sondergesandter. krone.at, 13 sierpnia 2008. [dostęp 2016-08-26]. (niem.).
.svg){kind=small}
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)