Werle
Werle – księstwo istniejące na terenie Meklemburgii w okresie od XIII do XV wieku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Księstwo powstało na terenie ziem należących do samodzielnej w IX-XII wieku konfederacji plemion obodrzyckich należących do mieszkających między rzekami Łabą i Odrą Słowian połabskich[1]. Jego nazwa wywodzi się od jednego z grodów obodrzyckich Orle – Werle[2], który w XII wieku pełnił ważną rolę w walkach Obodrzyców z Sasami w czasie krucjat połabskich[3]. W 1160 roku gród ten stanowił ostatni punkt oporu księcia obodrzyckiego Niklota, który tu zginął, a w 1163 jego synów. W XIII wieku został on opuszczony, a obok powstało miasto Güstrow w pobliżu Kassow.
W miejscu tym ok. 1230 roku powstało księstwo Werle (od 1418 roku nazywane także księstwem Wenden). Doszło wówczas do podziału Meklemburgii pomiędzy czterech synów księcia meklemburskiego Henryka Borwina II; Werle stanowiło jedną z nich. Odtąd panowała tu odrębna gałąź dynastii meklemburskiej. W XIII w. powiększyło ono swoje terytorium o fragmenty innych części Meklemburgii (m.in. Parchim). W XIV wieku doszło do podziałów dynastycznych Werle (w 1316 i 1347 roku); jedna z części uznała zwierzchność Brandenburgii. W 1426 roku doszło do ponownego zjednoczenia Werle, jednak już w 1436 zmarł ostatni męski potomek tej linii dynastii meklemburskiej, a księstwo zostało na powrót przyłączone do Meklemburgii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Turasiewicz A., "Dzieje polityczne Obodrzyców od IX wieku do utraty niepodległości w latach 1160 – 1164", Warszawa 2004, ISBN 83-88508-65-2
- ↑ Jerzy Strzelczyk: Zapomniane narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2006, s. 267. ISBN 978-83-04-04769-3.
- ↑ "Mały słownik kultury dawnych Słowian", Wiedza Powszechna, Warszawa 1999, str. 277, ISBN 83-214-0499-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Werle. W: Gerhard Köbler: Historisches Lexikon der deutschen Länder: Die deutschen Territorien vom Mittelalter bis zur Gegenwart. Wyd. 7. München: C.H.Beck, 2007, s. 776. ISBN 978-3-406-54986-1. [dostęp 2012-02-10].