Przejdź do zawartości

Wekuronium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wekuronium
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C34H57BrN2O4

Masa molowa

637,74 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

50700-72-6

PubChem

39764

DrugBank

DB01339

Klasyfikacja medyczna
ATC

M03AC03

Stosowanie w ciąży

kategoria C[3]

Wekuronium (łac. vecuronium) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny z grupy steroidów, pochodna androstanu. Niedepolaryzujący lek blokujący przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, stosowany jako środek pomocniczy w znieczuleniu ogólnym.

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Można je otrzymać wychodząc z 2α,3α:16α,17α-diepoksy-17β-acetoksy-5α-androstanu. W reakcji z piperydyną przyłączane są do niego dwie reszty tej aminy w pozycjach 2β i 16β. Uzyskany związek pośredni poddaje się alkilowaniu za pomocą bromku metylu. Produkt monometylowany to bromek wekuroniowy, a produkt dimetylowany to dibromek pankuroniowy[5].

Działanie fizjologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Wekuronium jest niedepolaryzującym lekiem blokującym przewodnictwo nerwowo-mięśniowe[4], poprzez kompetencyjne działanie na receptor cholinergiczny płytki motorycznej[3]. Ma o ok. 30% silniejsze działanie niż pankuronium i mniejszy od niego wpływ na układ krążenia[1].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • produkt pomocniczy w znieczuleniu ogólnym u dorosłych, noworodków, niemowląt, dzieci i młodzieży w celu ułatwienia intubacji dotchawiczej oraz w celu uzyskania zwiotczenia mięśni szkieletowych podczas zabiegów chirurgicznych[4]

Wekuronium znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2015)[6].

Wekuronium jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018)[7].

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Wekuronium nie powoduje działań niepożądanych występujących u ponad 1% pacjentów[4]. Działaniami niepożądanymi występującymi niezbyt często lub rzadko (0,01–1%) są: tachykardia, hipotensja, przedłużony blok nerwowo-mięśniowy, opóźnienie wychodzenia ze znieczulenia oraz inna od oczekiwanej odpowiedź pacjenta na podanie leku[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Barry Dubinsky, Jeffery B. Press: Skeletal Muscle Relaxants. W: Ullmann’s Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005. DOI: 10.1002/14356007.a24_209. ISBN 978-3-527-30673-2.
  2. Vecuronium bromide SC-205880. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2018-06-01]. (ang.).
  3. a b c Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 873–874. ISBN 978-83-60135-95-2.
  4. a b c d e f Norcuron, 4 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-06-01].
  5. W.R. Buckett, C.L. Hewett, D.S. Savage, Pancuronium bromide and other steroidal neuromuscular blocking agents containing acetylcholine fragments, „Journal of Medicinal Chemistry”, 16 (10), 1973, s. 1116–1124, DOI10.1021/jm00268a011, PMID4356139.
  6. WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2015. s. 37. [dostęp 2018-06-01]. (ang.).
  7. Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-01].