Przejdź do zawartości

Walerian Żeleński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Walerian Żeleńskipodpułkownik Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pełnił służbę w Sztabie I Korpusu Polskiego w Rosji na stanowisku pełniącego obowiązki wyższego oficera do zleceń[1]. W styczniu 1918 został wysłany przez dowódcę korpusu generała Józefa Dowbor-Muśnickiego z pełnomocnictwem do rządu ukraińskiego w Kijowie i do generała Dmitrija Szczerbaczowa, głównodowodzącego frontami rumuńskim i ukraińskim. Zginął w drodze z Birczy pod Bobrujskiem do Kijowa, w czasie wykonywania powierzonej mu misji[2][3].

Pośmiertnie został mianowany pułkownikiem, a 17 maja 1922 odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 6848[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dowbor-Muśnicki 1919 ↓, s. 77, 78, 83, 89.
  2. Bagiński 1921 ↓, s. 185.
  3. Dowbor-Muśnicki 1919 ↓, s. 40.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 8 lipca 1922 roku, s. 477.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]