Przejdź do zawartości

Walenty Matylla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walenty Matylla
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1892
Poznań

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1940
Poznań

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

71 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Medal Niepodległości

Walenty Matylla[a] (ur. 19 stycznia 1892 w Poznaniu, zm. 6 stycznia 1940 tamże) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Poznaniu, w rodzinie Ignacego i Antoniny z Graczyków.

Służył w stopniu kapitana w 2 Komp. karab. masz.[2] 55 Pułku Piechoty w Lesznie[3][4]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 42. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5], a w kwietniu tego roku wyznaczony na stanowisko oficera sztabowego pułku[6][7]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu na stanowisko kwatermistrza[8]. W październiku 1931 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[9]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do 71 Pułku Piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu[10]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[11], a później przeniesiony w stan spoczynku.

Do wybuchu II wojny światowej był redaktorem wychodzącego w Poznaniu „Głosu Powstańca Wielkopolskiego” - organu Związku Powstańców Wielkopolskich - niezależnego tygodnika chrześcijańskiego i narodowego[12].

6 stycznia 1940 został rozstrzelany w Forcie VII w Poznaniu[13].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie nazwiska mjr. Walentego Metyla z „Matyla” na „Matylla”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 26.
  2. a b Jednodniówka 55 Poznańskiego Pułku Piechoty s.8, Leszno 19 stycznia 1927 r. [dostęp 2021-09-01]
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 281, 414.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 257, 357.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 45.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 133.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 69, 182.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 343.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 131.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  12. Polona [online], polona.pl [dostęp 2021-09-01].
  13. Straty ↓.
  14. Jasionek 1928 ↓, s. 27.
  15. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31.
  16. M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]