Przejdź do zawartości

Waldemar Hanasz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waldemar Hanasz
Data urodzenia

1 sierpnia 1958

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

kandydat na mistrza krajowego

Ranking FIDE

2270

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Waldemar Hanasz (ur. 1 sierpnia 1958) – polski szachista.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1975 r. zdobył w Legnicy tytuł mistrza Polski juniorów do 17 lat. W 1976 r. wystąpił w rozegranym w Bydgoszczy finale indywidualnych mistrzostw Polski (w turnieju rozegranym systemem szwajcarskim zajął 51. miejsce w stawce 64 zawodników)[1]. W 1985 r. odniósł największy sukces na arenie międzynarodowej, zwyciężając w otwartym turnieju w Cappelle-la-Grande[2].

W barwach klubu "Chemik" Bydgoszcz trzykrotnie zdobył medale drużynowych mistrzostw Polski: srebrny (Jaszowiec 1984) oraz dwa brązowe (Gdynia 1982, Kule 1983).

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1987 r., z wynikiem 2315 punktów dzielił wówczas 75-83. miejsce wśród polskich szachistów. Od 1990 r. nie startuje w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]