Wadotes
Wadotes | |
Chamberlin, 1925 | |
Wadotes calcaratus | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj |
Wadotes |
Typ nomenklatoryczny | |
Wadotes dixiensis Chamberlin, 1925 |
Wadotes – rodzaj pająków z rodziny lejkowcowatych. Obejmuje 11 opisanych gatunków. Występują we wschodniej części nearktycznej Ameryki Północnej.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Pająki osiągające od 3,9 do 6,7 mm długości karapaksu. Jest on dłuższy niż szeroki, o lekko wyniesionej części głowowej, o barwie tła od żółtawobrązowej do ciemnorudobrązowej, rzadko porośnięty szczecinkami. Ośmioro oczu umieszczonych jest w dwóch prostych w widoku grzbietowym szeregach. Oczy pary przednio-środkowej są najmniejsze. Oczy par środkowych rozmieszczone są na planie szerszego z tyłu trapezu. Przysadziste, silnie zakrzywione, ciemnobrązowe szczękoczułki mają trzy zęby na krawędziach przednich, dwa na tylnych i żółtobrązowy guzek w części retrolateralnej. Warga dolna jest przewężona u podstawy. Dłuższe niż szersze sternum nie odbiega barwą od karapaksu. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Dłuższa niż szeroka opistosoma (odwłok) jest jasno- do ciemnoszarego koloru z sercowatym znakiem na przedzie i szewronami w tyle części grzbietowej. Porastają ją krótkie szczecinki[1].
Płytka płciowa samicy ma szypułkę i poprzeczną szczelinę za którą leży płytki, spłaszczony przedsionek, zakończony parą kieszonek, z których wychodzą długie i wąskie przewody kopulacyjne. Spermateki są podługowate, z krótkimi, zakrzywionymi przewodami zapładniającymi[1].
Nogogłaszczki samca mają cechują się dobrze wykształconą apofizą rzepki oraz cymbium z wklęsłością w bliższej połowie, odgraniczoną grzbietowo listewką zwieńczoną retrolateralnym wyrostkiem cymbialnym. Bulbus ma subtegulum z zesklerotyzowaną obręczą, miskowate tegulum, łyżkowatą z głębokim wcięciem na spodzie przedniej krawędzi apofyzę medialną, wydłużony i zaokrąglony radix, osadzony na szerokiej podstawie długi i smukły embolus, konduktor z półksiężycowatym sklerytem oraz apofizę terminalą o budowie charakterystycznej dla poszczególnych gatunków[1].
Ekologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Przedstawiciele rodzaju występują we wschodniej części nearktycznej Ameryki Północnej, na wschód od rzeki Mississippi. Na północ docierają do Quebecu, wschodniego Ontario, Nowego Brunszwiku i Nowej Szkocji w Kanadzie, na południe zaś do środkowej Alabamy i Georgii[1].
Zasiedlają lasy liściaste, mieszane i iglaste oraz polany i przesieki. Bytują w ściółce, butwiejących kłodach i pniakach oraz pod porastającymi je korą i mchami oraz pod kamieniami i leżaniną, także na ich spodniej stronie. Konstruują rurkowate sieci długości kilku centymetrów z jednym lub większą ilością wejść[1].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Takson ten wprowadzony został w 1925 roku przez Ralpha V. Chamberlina[2][3]. Jego całościowej rewizji dokonał w 1987 roku Robert G. Bennett[1]. Wyniki analiz filogenetycznych metodą największej wiarygodności z 2022 i 2023 roku wskazują, że Wadotes zajmuje pozycję siostrzaną dla kladu obejmującego rodzaje Bifidocoelotes i Nesiocoelotes[4][5].
Do rodzaju tego należy 11 opisanych gatunków[3][1]:
- Wadotes bimucronatus (Simon, 1898)
- Wadotes calcaratus (Keyserling, 1887)
- Wadotes carinidactylus Bennett, 1987
- Wadotes deceptis Bennett, 1987
- Wadotes dixiensis Chamberlin, 1925
- Wadotes georgiensis Howell, 1974
- Wadotes hybridus (Emerton, 1890)
- Wadotes mumai Bennett, 1987
- Wadotes saturnus Bennett, 1987
- Wadotes tennesseensis Gertsch, 1936
- Wadotes willsi Bennett, 1987
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g R.G. Bennett. Systematics and natural history of Wadotes (Araneae, Agelenidae). „Journal of Arachnology”. 15, s. 91-128, 1987.
- ↑ R.V. Chamberlin. Notes on North American spiders heretofore referred to Coelotes. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 38, s. 119-124, 1925.
- ↑ a b Gen. Wadotes Chamberlin, 1925. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ K. I. Okumura, Z. Zhao. Taxonomic revision of six species of the subfamily Coelotinae (Araneae: Agelenidae) from Japan accompanied with the description of Bifidocoelotes gen. n.. „Acta Arachnologica”. 71 (2), s. 93-103, 2022. DOI: 10.2476/asjaa.71.93.
- ↑ Li B., Zhao Z., Okumura K.-I., Meng K., Li S., Chen H.. Yunguirius gen. nov., a new genus of Coelotinae (Araneae, Agelenidae) spiders from southwest China. „ZooKeys”. 1159, s. 51-67, 2023. DOI: 10.3897/zookeys.1159.100786.