Wacław Dąbrowski (mikrobiolog)

Wacław Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia	9 maja 1879 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 1962 ; Zalesie
	profesor nauk bakteriologicznych
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Profesura	1918
Uczelnia	SGGW
	Rektor SGGW
	Odznaczenia

Wacław Dąbrowski (ur. 9 maja 1879 w Warszawie, zm. 24 kwietnia 1962 w Zalesiu k. Warszawy) – polski mikrobiolog, twórca Instytutu Fermentacyjnego i Bakteriologii Rolnej Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie (1910), później przekształconej w Instytut (1911), rektor SGGW.

Życiorys

Syn Leona Leopolda (1840–1918) i Gabrieli Antoniny z d. Żejma (1952–1921)^[1]. Był bratem Józefa i Mariana, mężem Wandy. W 1899 ukończył gimnazjum filologiczne w Radomiu. Studia podjął na Uniwersytecie Warszawskim kończąc je egzaminem zdanym w 1907 przed państwową komisją Uniwersytetu Noworosyjskiego w Odessie. Jako stypendysta Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie, wyjechał w roku 1908 za granicę na studia specjalne w dziedzinie mikrobiologii technicznej i rolniczej oraz w dziedzinie technologii przemysłu rolnego, które odbywał kolejno: w Instytucie Przemysłu Fermentacyjnego w Berlinie (od 1 lutego do 24 czerwca 1908); w Carlsberg Laboratorium pod kierunkiem słynnego mikrobiologa, prof. Emila Christiana Hansena (od 20 sierpnia 1908 do 2 kwietnia 1909) oraz na Uniwersytecie w Getyndze (od 30 kwietnia 1909 do 25 maja 1910), gdzie obronił pracę doktorską pt. Die Hefen in Milch und Milchprodukten (Drożdże w mleku i w przetworach mleczarskich). W 1911 zorganizował Instytut Fermentacyjny i Bakteriologii Rolnej zwany następnie Instytutem Przemysłu Fermentacyjnego. Od 1918 profesor mikrobiologii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie^[2]. Pisał prace poświęcone budowie i występowaniu drożdży, rolach bakterii w procesach fermentacyjnych i mikroflorze wody. Pracował i był członkiem Komisji Przemysłu Rolniczego Międzynarodowego Instytutu Rolniczego w Rzymie^[3].

Prace: Sur l'Endomyces fibuliger (1909), Die Hefen in Milch und Milchprodukten (1910), Konserwacja wysłodów buraczanych (1917). Założył i redagował czasopisma: „Przemysł Gorzelniczy” (1912) oraz „Przemysł Rolny” (1924).

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 213-1-27,28)^[4].

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy II klasy (28 września 1954)^[5]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1928)^[6]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 lipca 1955)^[7]

Przypisy

↑ Wacław Dąbrowski [online], geni_family_tree [dostęp 2022-05-26] (pol.).
↑ Krótka biografia
↑ Poczet rektorów SGGW
↑ Cmentarz Stare Powązki: LEOPOLD DĄBROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 175 „za zasługi na polu gospodarczem”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 15 lipca 1955 r. nr 0/1166 - na wniosek Ministra Przemysłu Chemicznego.

Bibliografia

Sto lat 1911–2011 Instytutu Przemysłu Fermentacyjnego prekursora Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego (IBPRS) w Warszawie. Warszawa: Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego, 2012, s. 14–47. ISBN 978-83-933341-0-0.

[1] Wacław Dąbrowski [online], geni_family_tree [dostęp 2022-05-26] (pol.).

[2] Krótka biografia

[3] Poczet rektorów SGGW

[4] Cmentarz Stare Powązki: LEOPOLD DĄBROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .

[5] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.

[6] M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 175 „za zasługi na polu gospodarczem”.

[7] M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 15 lipca 1955 r. nr 0/1166 - na wniosek Ministra Przemysłu Chemicznego.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Dyrektorzy SA/IA (1816–1831, 1836–1840)	Jerzy Beniamin Flatt (1816–1831) Michał Oczapowski (1836–1840)
Dyrektorzy IGWiL (1840–1861)	Michał Oczapowski (1840–1853) Seweryn Zdzitowiecki (1853–1859) Stanisław Przystański (1859–1861)
Dyrektorzy IPiR-L (1862–1869)	Dominik Okiński (1862–1865) Antoni Zieliński (1865–1869)
Dyrektorzy IGWiL (1869–1914)	Wasilij Dokuczajew (1892–1895) Aleksiej Potylicyn (1895–1900) Władimir Bielajew (1901–1902) Piotr Budrin (1902–1905) Aleksandr Skworcow (1905–1907) Anton Sanocki (1907–1911) Iwan Kaługin (1911–1914)
Rektorzy SGGW (od 1918)	Józef Mikułowski-Pomorski (1918–1920) Tadeusz Miłobędzki (1920–1921) Stefan Biedrzycki (1921–1922) Wacław Dąbrowski (1922–1923) Jan Sosnowski (1923–1925) Zdzisław Ludkiewicz (1925–1926) Władysław Grabski (1926–1928) Józef Mikułowski-Pomorski (1928–1929) Stefan Biedrzycki (1929–1932) Jan Sosnowski (1932–1933) Marian Górski (1933–1936) Jan Miklaszewski (1936–1944) Franciszek Staff (1944–1947) Marian Górski (1947–1949) Antoni Kleszczycki (1949–1955) Kazimierz Krysiak (1955–1962) Antoni Kleszczycki (1962–1969) Zbigniew Muszyński (1969–1975) Henryk Jasiorowski (1975–1981) Maria Joanna Radomska (1981–1987) Wiesław Barej (1987–1990) Jan Górecki (1990–1996) Włodzimierz Kluciński (1996–2002) Tomasz Borecki (2002–2008) Alojzy Szymański (2008–2016) Wiesław Bielawski (2016–2020) Michał Zasada (od 2020)