Przejdź do zawartości

Władysław Silnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Silnicki
Biskup
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

ok. 1620

Data śmierci

8 lutego 1692

Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania

1683–1692

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

15 lutego 1683

Sakra biskupia

14 listopada 1683

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 listopada 1683

Konsekrator

Mikołaj Stefan Pac

Władysław Silnicki herbu Doliwa (ur. ok. 1620[1], zm. 8 lutego 1692) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wileński, kanonik katedralny gnieźnieński i wileński, proboszcz koniecpolski, sekretarz królewski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn stolnika lubelskiego Stanisława ze Silnicy herbu Doliwa i Zofii Mazowieckiej herbu Dołęga[2].

15 lutego 1683 papież Innocenty XI mianował go biskupem pomocniczym wileński oraz biskupem in partibus infidelium termopolitańskim. 14 listopada 1683 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa wileńskiego Mikołaja Stefana Paca.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego
  2. Stanisław Karwowski, Gniezno, Poznań 1892, s. 400.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]