Węzeł Virchowa
Węzeł Virchowa – w anatomii człowieka węzeł chłonny położony w pobliżu dolnego odcinka żyły szyjnej wewnętrznej po stronie lewej. Topograficznie za węzeł Virchowa uważa się powiększony węzeł w dole nadobojczykowym lub też węzeł leżący pomiędzy mięśniami pochyłymi i wyczuwalny w dole nadobojczykowym. Duże znaczenie węzła Virchowa wynika z bogatej sieci połączeń głównie z węzłami chłonnymi pachowymi oraz węzłami chłonnymi piersiowymi. W węźle tym lokalizują się przerzuty z nowotworów złośliwych regionu głowy i szyi oraz nowotworów położonych poniżej obojczyka, m.in. raka żołądka. Daje to w badaniu palpacyjnym obraz powiększonego, twardego i nieprzesuwalnego węzła. Zajęcie węzła Virchowa przez przerzut ma duże znaczenie rokownicze. Obecność powiększonego i zmienionego przerzutowo węzła Virchowa w przebiegu raka żołądka nazywana jest objawem Troisiera.
Nazwa eponimiczna węzła upamiętnia niemieckiego patologa Rudolfa Virchowa[1]. Biopsję węzła Virchowa określa się niekiedy jako biopsję Danielsa.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bogusław Gołąb , Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 104 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Parviz Janfaza: Surgical anatomy of the head and neck. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2001, s. 554. ISBN 0-683-06302-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Virchow's node w bazie Who Named It (ang.)